در اینجا حضرت دوباره به نسبت خود با پیامبراکرم (ص) اشاره میکنند، نسبتی که اختصاص به او دارد و هیچ کس با ایشان در این نسبت شریک نیست؛ و لذا میفرمایند: پیامبر(ص) پدر زنهای شما نیست بلکه پدر من است.
همه میدانستند که پیغمبراکرم (ص) وقتی به مدینه آمدند، میان مسلمانان مهاجر و انصار عقد اخوت بستند و سپس میان خود و حضرت امیر(ع) عقد اخوت بسته و ایشان را به عنوان برادر خود انتخاب کردند.
در اینجا نیز حضرت میخواهند نزدیکی و قرابت امیرالمؤمنین (ع) به پیامبراکرم (ص) را برسانند؛ یعنی: علاوه بر این که پسر عموی من است، با پیامبر(ص) نیز برادر است؛ و تأکید میکنند که در این نسبت برادری، هیچ کس با ایشان شریک نیست؛ و از امتیازات امیرالمؤمنین (ع) به شمار میرود و بیانگر هماهنگی روحی و فکری ایشان با پیامبر(ص) میباشد. گویا حضرت زهرا(س) میخواهند بفرمایند: روحیات امیرالمؤمنین (ع) در سطح روحیات پیامبر(ص) است و همان عظمت و مرتبه را دارا میباشد.