صفحه ۱۲۳

پروردگاری او اخلاص پیدا کنند. "اخلاص" نقطه مقابل "شرک" است و هر کدام درجات و مراتبی دارد. چه بسا ممکن است انسان، مؤمن باشد ولی گرفتار مرتبه خفیف و نازلی از شرک باشد؛ چنان که در قرآن آمده: (و ما یؤمن أکثرهم بالله الا و هم مشرکون) سوره یوسف (12)، آیه 106. "اکثر مردم به خدا ایمان نمی آورند مگر این که هنوز مشرک هستند." بنابراین ایمان کامل ایمان انبیاء و اولیاء و بندگان مقرب خداست که با هیچ گونه شرکی آمیخته نیست.

سفارش به تقوا

(فاتقوا الله حق تقاته )
(پس حریم خدا را نگاه دارید آن طوری که شایسته اوست.)

هر کسی یک قدر و منزلتی دارد که باید به اندازه آن قدر و منزلت، حرمتش حفظ شود. حال خداوند با آن عظمت و مرتبت که وصف بزرگی او در ذهن و خاطر انسان نمی گنجد، معلوم است که حق تقوا و حفظ حریم او تا چه اندازه است. این کلام حضرت و جمله بعدی آن برگرفته از قرآن است.

(و لاتموتن الا و أنتم مسلمون ) سوره آل عمران (3)، آیه 102.
(و نمیرید مگر آن که مسلمان باشید.)

تعلقات دنیایی و وابستگی به مادیات بسا موجب می‎شود که در آن لحظات آخر عمر، انسان به همه چیز کافر شود و خلاصه بعد از یک عمر دم زدن از خدا و پیغمبر منکر همه چیز شود، که باید از آن لحظه به

ناوبری کتاب