"منساءة" و "نساء" به معنای تأخیر است، و در اینجا منظور این است که صله رحم باعث طولانی شدن عمر میشود. البته این احتمال هست که جمله حضرت "منساءة فی الاجل" بوده، همان طور که در خطبه 110 نهج البلاغه و در بیشتر روایات کتاب "اصول کافی" در باب صله رحم، همین عبارت آمده است. در این صورت معنای کلام حضرت این است: "و صله رحم باعث به تأخیر افتادن مرگ میشود." و نتیجه آن طولانی شدن عمر انسان است.
"منماة" هم به معنای رشد و نمو است؛ یعنی: اگر صله رحم کنید و به خویشاوندان و ارحام خود نیکی کنید، از مرگهای ناگهانی و تلف شدن حفظ شده و طبعا عدد شما زیاد میشود.
در کتاب "اصول کافی" مرحوم کلینی یک باب را مخصوص صله رحم و باب دیگر را مخصوص قطع رحم قرار داده،کافی، ج 2، ص 150 و 346. و روایات مهمی را از پیامبراکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) در تأکید بر صله رحم و مذمت از قطع رحم و عواقب دنیوی و اخروی آن نقل کرده است؛ از جمله حضرت امیر(ع) فرموده اند: "هرگاه ملتی صله رحم را ترک کردند، اموالشان در دست اشرار قرار میگیرد."کافی، ج 2، ص 348.
.jpg)
