به جاآوردن واجبات و دستورات او سختی ها را به جان و دل بخرد. بالاخره بهشت را که همین طوری به من و شما نمی دهند، بهشت را به بها میدهند. این طور نیست که بدون زحمت و تحمل مشقت در راه دین بتوان به بهشت داخل شد. خدای متعال در قرآن با صراحت میفرماید: (أم حسبتم أن تدخلوا الجنة و لما یأتکم مثل الذین خلوا من قبلکم ) سوره بقره (2)، آیه 214. یعنی: "شما گمان میکنید که داخل بهشت میشوید و آن امتحانات و ابتلائاتی که بر امت های گذشته وارد شد بر شما وارد نمی شود؟" سپس در همین آیه ادامه میدهد: (مستهم الباءساء و الضراء و زلزلوا حتی یقول الرسول و الذین امنوا معه متی نصر الله) : "آن قدر بیچارگی و سختی به آنها رسید و زیر و رو شدند تا که پیامبر و همه کسانی که به او ایمان آورده بودند صدایشان بلند شد و گفتند پس نصرت و یاری خدا چه زمانی است ؟"
خلاصه این که این طور نیست که با رفاه و آسایش و عدم تحمل زحمت و مشقت انتظار بهشت داشته باشیم؛ بلکه باید در راه خدا و برای اعتلای دین خدا سختی ها و مصیبت ها را تحمل کنیم و بدانیم که خدا خود پاداش صابرین را خواهد داد.
و گونه سوم: "صبر در مقابل معصیت"، که از دو قسم دیگر بالاتر است، یعنی: زمینه و وسیله معصیت برای کسی فراهم شود ولی به خاطر خدا از آن چشم بپوشد. این قسم از صبر از همه مهم تر و اجرش هم بیشتر است.