کارهایی هستند که باید انجام داد و به اصطلاح به وجود آورد؛ اما روزه یک امر عدمی است و کمتر مردم متوجه میشوند که شخصی روزه گرفته است و لذا ریا در روزه کمتر راه پیدا میکند، و کم هستند کسانی که برای تظاهر و خودنمایی روزه بگیرند و طوری وانمود کنند که مردم بفهمند که این شخص روزه گرفته است؛ لذا وقتی کسی واقعا روزه بگیرد، معلوم میشود قصدش خالص است.
روی همین اساس حضرت میفرمایند: "و الصیام تثبیتا للاخلاص" یعنی: خداوند روزه را قرار داده است برای این که اخلاص بندگانش را استوار و پابرجا کند؛ زیرا از آنجا که روزه یک امر عدمی است و کمتر جلب توجه میکند، نوعا کسانی که روزه میگیرند قصدشان رضای خدا میباشد. و شاید روی همین نکته باشد که در بعضی روایات آمده است که خدای متعال میفرماید: "الصوم لی و أنا أجزی به"تهذیب الاحکام، ج 4، باب "فرض الصیام"، ص 152، حدیث 420. یعنی: "روزه برای من است و من خودم پاداش آن را میدهم."البته مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار معنای دیگری را هم برای فرمایش حضرت زهرا(س) ذکر کرده اند و آن این که روزه برای تحکیم و بقای اخلاص قرار داده شده است؛ ولی از آنجا که در بعضی از روایات به جای کلمه "تثبیتا"، "تبیینا" ذکر شده است، ایشان معنای اول را - که در متن آمده - مورد تأیید این نقل از روایات ذکر کرده و درباره آن توضیحاتی ارائه میدهند.
5 - حج:
.jpg)
