زحمت کشیده و با مشقت آن را به دست آورده است به خاطر خدا گذشت کرده و وجوهات خودش از جمله زکات را پرداخت کند، این در واقع تزکیه نفس است؛ یعنی: خودش را از علایق دنیا و مادیات پاک کرده است.
اگر بگوییم زکات به معنای رشد و نمو است، یعنی: به واسطه دادن زکات، مال انسان رشد و نمو کرده و در حقیقت چیزی از آن کاسته نمی شود. خداوند به واسطه دادن زکات نه تنها در این دنیا روزی شما را زیاد میکند بلکه در آخرت چندین برابرش را عطا خواهد کرد. اصلا زکات بیمه مال انسان است؛ در روایت آمده است: "حصنوا أموالکم بالزکاة"کافی، ج 4، باب النوادر، حدیث 5. یعنی: "اموال خود را به وسیله زکات دادن حفظ کنید."
حضرت در این جمله هر دو معنا را ذکر کرده اند و میفرمایند: "والزکاة تزکیة للنفس و نمأا فی الرزق" یعنی: خدا زکات را واجب فرمود، چون هم نفس شما را از علاقه و آلودگی به مال دنیا پاک میکند و هم سبب فزونی و وسعت روزی شما میگردد.مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار ذیل جمله "و نمأا فی الرزق" میفرماید: این جمله اشاره دارد به آیه شریفه (و ما اتیتم من زکوة تریدون وجه الله فأولئک هم المضعفون)؛ سوره روم (30)، آیه 39. البته بنابر این که مراد از زکات، زکات واجب باشد نه هر صدقه ای.
4 - روزه:
بعضی اعمال همچون نماز و حج اعمال وجودی هستند، یعنی