اگر نبود اینکه خوش ندارم گفته شود: محمد از کسانی - در جنگ با دشمن - کمک گرفت ولی پس از پیروزی بر دشمن خود، آنان را کشت به طور قطع جمع کثیری را گردن میزدم. لابد نظر پیامبر(ص) به کسانی بوده که از روی سیاست های روز به حضرت کمک میکرده اند ولی کافر و یا مفسد بوده اند و بالاخره مستحق قتل بوده اند ولی حضرت در آن شرایط قتل آنان را صلاح نمی دانسته اند. از این حدیث شریف استفاده میشود که در اجرای حدود الهی شرایط خاص زمانی و مکانی باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا اصل اجرای حدود برای سالم ساختن محیط اجتماعی است نه انتقام جویی از بزهکاران. چنانکه به طور کلی اجرای حدود اسلامی باید در محیط اسلامی برای تنبه مسلمین انجام شود نه در محیط کفر.
تشویش اذهان عمومی
صرف تشویش اذهان از عناوین محرم شرعی و دارای کیفر نیست؛ بلکه اگر مصداق یکی از عناوین محرم مانند تضییع حقوق دیگران قرار گیرد حرام است و حاکم شرع واجد شرایط در صورت احراز آن با بینه و یا اقرار متهم در محیط آزاد، و در مورد اضرار به غیر احراز داشتن قصد اضرار به غیر - که قهرا جز اقرار راهی وجود ندارد - میتواند در حد معقول و متناسب با گناه تعزیر نماید؛ و در صورتی که متهم ادعای غیرعمدی یا عدم آگاهی از حرمت آن را نمود، و یا مدعی شد که نسبت مربوطه به نظر او صدق و مطابق با حقیقت و واقعیت بوده،