برخورد کرد. آنان به مفضل گفتند: تو از چه کسی تبعیت میکنی ؟ اگر از جعفر بن محمد پیروی میکنی بدان که ما در حضور او این حرفها را میگوییم و حتی بر ضد خدا استدلال میکنیم ولی ایشان نه تنها عصبانی نمی شود بلکه به دقت گوش میدهد به گونه ای که ما گمان میکنیم او حرفهای ما را پذیرفته است؛ اما پس از آن با متانت پاسخ حرفهای ما را میدهد
رشد و تعالی اسلام در همه زمانها وابسته به این است که همگان - حتی مخالفان - آزادانه اعتقادات خود را مطرح نمایند و بستر مباحث علمی در همه زمینه ها و برای همه اشخاص فراهم گردد و فکر و اندیشه تنها با منطق و استدلال پاسخ داده شود. و تجربه به خوبی نشان میدهد هرگاه این بستر در جامعه فراهم آمده است درنهایت اسلام نفع برده، و به عکس هرگاه حکومتها و یا افراد به رفتارهای قهرآمیز روآورده اند نتیجه منفی به دست آمده است.
بادهای آبستن کننده
در قرآن هست که: (و ارسلنا الریاح لواقح) سوره حجر، آیه 22. ما فرستادیم بادها را آبستن کننده. "لقح" هم به معنی لازم و هم به معنی متعدی میآید، اگر به معنی لازم باشد یعنی خودش آبستن است، و اگر معنی متعدی باشد "لقحه" میشود یعنی آبستن کرد او را؛ بادها خود به باران آبستن اند؛ زیرا وقتی که بادها میوزند بخارهای متراکمی را که از دریاها بالا آمده با خود به مناطق دیگری میبرند و باعث بارندگی میشوند، و از طرفی آبستن کننده هم هستند، زیرا بادها هستند که موادی را از گیاهها و درختهای نر به گیاهها