صفحه ۳۷

روشن کردیم در ایوان که چای بخوریم دیدیم تمام طلبه ها دارند از حجره ها سر می‎کشند و به ما نگاه می‎کنند؛ تعجب کرده بودند که اینها سماور روشن کرده اند و می‎خواهند چای بخورند، با اینکه ایام البیض است و روزه و عمل ام داوود و اینها.... مثل اینکه طلبه ای در ماه رمضان روزه بخورد چقدر زننده است اینجور عمل ما مستهجن بود پیش طلبه ها و ما را به همدیگر نشان می‎دادند. بعد مرحوم آقای مطهری رحمة الله علیه فرمودند که اتفاقا آن آدمهایی که آنجور خشک مقدس بودند نوعا از آخوندی رفتند و منکر خیلی چیزها شدند، ولی امثال شما ماندند.

مقایسه میان مجتهدین و پزشکان

گاهی ممکن است مجتهد و فقیه اشتباه بکند، ولی این اشتباه احتمالی نباید سبب شود که ما درصدد تفقه در احکام نباشیم. همان طوری که ممکن است طبیب اشتباه کند، ولی یک مورد اشتباه طبیب هیچ گاه موجب نمی شود که مریض از مراجعه به طبیب خودداری کند، یا این که مریض به دلیل مثلا یک درصد احتمال اشتباه طبیب نمی تواند خودسرانه دارویی را به کار ببرد؛ چرا که از تخصص در علم پزشکی و تشخیص مرض و به کار بردن نوع دارو و مقدار آن و دیگر خصوصیات بیماری و دارو برخوردار نیست. بنابراین با توجه به امکان احتمال یک درصد اشتباه طبیب، باز باید مریض به طبیب مراجعه کند. در رابطه با احکام دین هم همین طور است. با توجه به این که یک مجتهد و فقیه سالها زحمت کشیده و در علم فقه تخصص پیدا کرده و کارشناس مسائل دینی و فقهی شده است، بایستی دیگران که در احکام دین اجتهاد و تفقه ندارند در برخورد با مسائل و احکام دین به مجتهد و فقیه مراجعه کنند، اگر چه احتمال اشتباه هم

ناوبری کتاب