نیستیم، همیشه بعضی از مردم نسبت به کارهای آنها حرف داشتند و نق میزدند. به این مناسبت حدیثی را از تفسیر صافی میخوانم. مرحوم فیض کاشانی از کتاب مجالس صدوق نقل میکند که امام صادق (ع) فرمود: "ان رضی الناس لایملک، و ألسنتهم لاتضبط، و کیف تسلمون مما لم یسلم منه أنبیاء الله و رسله و حجج الله ؟"تفسیر صافی، ج 5، ص 85، ذیل تفسیر سوره النجم. رضایت مردم هیچ وقت به دست نمی آید و زبانهای آنها هیچ گاه ضبط نمی شود - که به نفع انسان حرف بزنند - و چگونه میتوانید از چیزی که انبیا و رسولان و حجت های خدا هم از دست آن سالم نبودند سالم باشید؟ پیامبران خدا هم سر زبانها میافتادند، مردم به آنها نق میزدند، اذیت میکردند، حتی به پیغمبر اسلام (ص) هم تهمت زدند. اگر چنانچه جامعه متعهد نباشد و رشد عقلی و دینی نداشته باشد، دشمن حرفی را سر زبانها میاندازد دیگران هم از او نقل میکنند، کم کم این مسأله چیزی برای یک نفر میشود. لذا به برادران و خواهران توصیه میکنم اولا اگر در انجام کاری دقت کردید، وظیفه را که تشخیص دادید دنبال وظیفه بروید و از حرف مردم هراسی نداشته باشید؛ ثانیا اگر دیدید نسبت به شخصی حرفی سر زبانها افتاده است، این را صد در صد حق نگیرید، احتمال بدهید که کسی روی دشمنی مطلبی را القا کرده باشد و بعد شایعه سازان دنبالش را گرفته باشند و کم کم مطلبی مسلم و قطعی فرض شده باشد؛ بنابراین حرفهایی را که میشنوید با احتیاط تلقی کنید مگر این که یقین کنید.