لغوی "اللتیا" یعنی زن کوچک و "التی" هم یعنی زن بزرگ؛ "اللتیا" مصغر "التی" است. میگویند فردی به نام "جدی" زن نداشت و مجرد بود، وقتی خواست ازدواج کند، رفت یک زن کوتاه قدی را گرفت، این زن با او خیلی ناسازگاری کرد و تا میتوانست او را اذیت میکرد، تا اینکه بالاخره مرد به ستوه آمده و او را طلاق داد؛ این مرد بعد از طلاق دادن زن قد کوتاه، با یک زن قد بلند ازدواج کرد، این هم بدتر از اولی بود، روزگار این مرد را سیاه کرد تا اینکه مجبور شد او را هم طلاق دهد؛ این مرد مدتی را مجرد زندگی کرد، مردم به او گفتند: نمی خواهی زن دیگری بگیری ؟ گفت: "بعد اللتیا و التی لم اتزوج أبدا" یعنی بعد از آن خانم کوچک و خانم بزرگ، دیگر زن نمی خواهم و از زن گرفتن پشیمان شدم ! آن وقت این داستان در میان عربها، به یک مثل و اصطلاح تبدیل شده است و معمولا بعد از اینکه یک سری وقایع و اتفاقات و جریانات ناگواری رخ میدهد، از این عبارت استفاده میکنند.
قدمعلی فرزند عوضعلی !
افرادی که از شهرستانها به دیدن ما در تبعیدگاه سقز میآمدند اسم آنها را یادداشت میکردند، مثلا یک بار چهل پنجاه نفر با اتوبوس به سرپرستی حاج غلامعلی رستمی ما از نجف آباد آمده بودند، آنها شب را در مدرسه بودند، پلیس رفته بود سراغ آنها که اسمشان را بنویسد به یکی گفته بود اسمت چیست ؟ گفته بود مثلا قدمعلی فرزند عوضعلی، به دیگری گفته بود اسمت چیست آن هم یک اسم الکی گفته بود، این