نامش را اما؛ جلوه های ماندگار گذاشتم، چرا که این فرازها هیچ گاه دچار کهنگی و پوسیدگی نخواهند شد و در هر عصر و زمانی با انطباق بر مصادیق نو قابل رهیابی و بهره گیری است.
نخل را اما؛ برای هر جلوه، تندیس و نماد ماندگاری نهادم، چرا که نخل تا بتواند ثمره ای شیرین دهد و چون شاخ و برگش بریزند،مستقیم، استوار، ماندگار و پایدار میماند.
در پایان کتاب و در بخش فهرستها، علاوه بر جایها و واژه ها، آدرس کتابهایی که جلوه ها از آن گلچین شده، بر مبنای شماره هر جلوه آمده است.
در اینجا پس از حمد و شکر الهی، دعای سلامتی برای استاد، از خوانندگان، که امیدوارم ره توشه از جلوه های ماندگار برند، امید دعای خیر دارم.
قم - زمستان 1384
مجتبی لطفی