آیت‌الله منتظری

یقراء: (تلک الدار الاخرة نجعلها للذین لایریدون علوا فی الارض و لا فسادا) و یقول: نزلت هذه الایة فی اهل العدل و التواضع من الولاة و اهل القدرة من سائر الناس"مجمع البیان، ج 7 (المجلد الرابع)، ص 269، ذیل آیه 83 از سوره قصص؛ و منهاج البراعة، ج 3، ص 107. حضرت علی در بازارها به تنهایی و بدون اسکورت راه می‎رفت، و راه گم کرده را راهنمایی می‎کرد و راه را به او نشان می‎داد، و به ضعیف کمک می‎کرد، و بر فروشنده ها و بقالها گذر می‎کرد، قرآن را باز می‎کرد و این آیه را می‎خواند: (تلک الدار الاخرة نجعلها للذین لایریدون علوا فی الارض و لا فسادا) ، بعد می‎فرمود: این آیه در مورد حاکمانی که اهل عدل و تواضع هستند و کسانی که نسبت به سایر مردم اهل قدرتند نازل شده است. همچنین روایتی را از غایة المرام از زاذان نقل می‎کند: "قال: رأیت علیا(ع) یمسک الشسوع بیده ثم یمر فی الاسواق فیناول الرجل الشسع و یرشد الضال و یعین الحمال علی الحمولة و یقراء هذه الایة : (تلک الدار الاخرة ...) ثم یقول هذه الایة نزلت فی الولاة و ذوی القدرة من الناس"منهاج البراعة، ج 3، ص 107. زاذان گفت: علی را دیدم که بندهای کفش را به دست می‎گرفت و در بازار راه می‎افتاد و اگر کسی بند کفش او در رفته بود به او بند کفش می‎داد و اگر کسی راه را گم کرده بود او را راهنمایی می‎کرد و به حمالان در حمل بار کمک می‎کرد - اگر حمالی می‎خواست چیزی را بر پشت خود بگذارد به او کمک می‎کرد - و این آیه را می‎خواند: (تلک الدار الاخرة ...) و می‎فرمود: این آیه در مورد والیان و صاحبان قدرت از مردم نازل شده است.این کارها برای این بود که حضرت این