صفحه ۱۶۶

بترسند و بفهمند قضاوتی و حدودی هست و اجرا می‎شود، حدود خدا باید جاری شود اما در مقدماتش خیلی باید دقت کرد، اگر جرمی با بینه ثابت شد باید اجرا گردد، اما اگر با اقرار باشد امام می‎تواند عفو کند. و در جایی که جای گریز است و می‎شود طرف را آزاد کرد، نباید سخت بگیریم یا شلاق بزنیم تا اقرار کند.

حرمت روحانیت

مرحوم آیت الله العظمی بروجردی دل خوشی ازیکی از روحانیون نداشت برای اینکه گاهی از اوقات یک چیزهائی همین طور می‎نوشت، ولی آدم خیلی متدینی است، ما با هم زندان بودیم؛ یک وقتی مرحوم حاج احمد(از ملازمان آقای بروجردی) گفته بود صبح رفتم دیدم که همین طور آیت الله بروجردی راه می‎رود و ناراحت است، لااله الاالله، لااله الاالله می‎گوید و اوقاتش تلخ شده است و می‎گفت من دیشب تا صبح نخوابیدم، پرسیدم چرا آقا نخوابیدید؟ گفتند برای اینکه آشیخ مصطفی رهنما را گرفته اند، گفتم خوب آقا او که با شما خیلی خوب نیست، شما هم که خیلی با روش او موافق نیستی، گفتند نه، من شخصا با او جور نیستم یک مساله است، اما گرفتن او اهانت به من است، اهانت به روحانیت است اینکه بی جهت مزاحم یک روحانی بشوند. اگر یک روحانی جنایت کرده، دزدی کرده، خیانت کرده - روحانی جنایت نمی کند، این جانی بوده آمده روحانی شده - باید بفرستندش دادگاه و همان جریمه ای که خدا برایش معین کرده اجرا بکنند، ما که نمی گوئیم آخوندها معصومند، اما

ناوبری کتاب