چنین کاری قطعا شرک است و شرک باطل است. از این روست که حضرت مسیح (ع) در پاسخ خداوند میگوید: "خداوندا! تو [از داشتن شریک ] منزهی و هرگز مرا نشاید که چیزی گویم که شایسته آن نباشم؛ اگر چنین سخنی گفته بودم همانا تو به آن آگاه بودی."سوره مائده (5)، آیه 116) . و در ادامه میگوید: "من به آنان جز آنچه تو فرمان داده بودی نگفتم؛ [گفتم ] که خدای را که پروردگار من و پروردگار شماست بپرستید."سوره مائده (5)، آیه 117) .
این جهت گیری ها و توجه ها باعث میشده که پیامبران به مردم اعلام کنند که آنها انسانهایی همانند سایر انسانهایند و نه بیش از آن، و اظهار میکردند که به آنها وحی میشود و در عالم نقشی جز پیامبری ندارند.سوره فصلت (41)، آیه 6.
بت های تراشیده شده از سنگ و چوب و اشیای قیمتی، جلوه ای خاص در میان مردم داشت. بت ها گاهی مظهر رحمت خدا و موجودی افسانه ای میشدند و مورد پرستش قرار میگرفتند؛ در حالی که آنها موجودات بی جانی بودند که هیچ سود و زیانی نداشتند. (و یعبدون من دون الله ما لا یضرهم و لا ینفعهم ).سوره یونس (10)، آیه 18) . دلیلی هم بر حقانیت آنها نبود. بت پرستان آنها را یادگار پدران خود میدانستند ومیراثی گرانبها. (ما یعبدون الا کما یعبد آباؤهم من قبل ).سوره هود (11)، آیه 109) . و با انبیا بر سر آنها کشمکش و نزاع میکردند و با لجاجت و اصرار بر عقاید خود پافشاری مینمودند.سوره هود (11)، آیه 53. بت پرستانی نیز بت ها را وسیله تقرب به خدا میدانستند. (ما نعبدهم الا لیقربونا الی الله زلفی).سوره زمر (39)، آیه 3. و از آنها به مثابه شفیعانی یاد میکردند که در پیشگاه خداوند از آنان شفاعت میکنند. (هؤلا ء شفعاؤنا عند الله ).سوره یونس (10)، آیه 18) .
این عقیده که در عالم موجوداتی غیر از خداوند نقشی دارند، عقیده ای مشرکانه است و باید از آن پرهیز کرد. البته روشن است که شفاعت با اذن خداوند و یا عقیده