پذیرش نبوت پیامبر گرامی (ص) میکردند و در انتهای روز با چون و چراهای ظاهری و دعوای ساختگی تردید مینمودند و اسلام را دینی ناقص معرفی میکردند؛ تا به این وسیله روحیه مسلمانان را تضعیف کنند. این امر سبب تردید و سستی ایمان تازه مسلمانان میگردید که قرآن کریم در خصوص آن به پیامبر(ص) هشدار داد.سوره آل عمران (3)، آیه 72. این واقعه و قضایای مشابه آن بعدها سبب تشریع حکم ارتداد توسط پیامبر(ص) شد که در امت های سابق نیز به رسمیت شناخته شده بود.
این حکم جنبه بازدارندگی داشته و غرض اصلی از تشریع آن پیشگیری از بی ارزش شمردن ادیان و شرایع الهی است. شروطی که در این حکم و موضوع حکم دخیل دانسته شده - مثل جحد و انکار و قصد و اراده و مناسبت حکم و موضوع - نشان میدهد که قصد پیامبر از تشریع این حکم شدید، پیشگیری از ایجاد فساد و توطئه چینی و برخورد حکومتی با این شیوه مبارزه فرهنگی بوده است.
حکم مرتد مربوط به کسی است که عمدا بذر تردید میپاشد و حال آن که خود به آن ایمان دارد، (و جحدوا بها و استیقنتها أنفسهم ظلما و علوا)سوره نمل (27)، آیه 14) . و قصد او توطئه علیه جامعه اسلامی است. یعنی مرتد کسی است که برای تغییر سرمایه اعتقادی مسلمانان سرمایه گذاری میکند تا مردم را از رشد و تعالی معنوی بازدارد و به جای آن فساد را جایگزین گرداند.
به عبارت دیگر ملاک حکم مرتد، تغییر اعتقاد قلبی نیست؛ چرا که عقیده معمولا تابع مقدمات خود است و خود آن از اختیار فرد خارج است، بلکه ملاک آن ایجاد فساد با قصد و اراده ظالمانه است. به نظر میرسد تفاوتهای حکم مرتد ملی با مرتد فطری منظور از "مرتد ملی" برگشتن از اسلام فردی است که از بدو تولد مسلمان نبوده و بعدها مسلمان شده و مجددا برگشته است؛ اما "مرتد فطری" کسی است که پدر یا مادر او مسلمان بوده و پس از بلوغ و گرایش به اسلام مرتد شده است. ناظر به همین جهت باشد؛ چرا که در مرتد ملی احتمال گرایش های
.jpg)
