عمده ترین ضرورتهایی که اکنون هم وجود نیروی اطلاعات و امنیت را آشکار میسازد عبارتند از:
1 - وجود نهادی متمرکز برای کسب اطلاعات مختلف و توجه به بعد امنیتی و ضد امنیتی آن برای جامعه اسلامی.
2 - کنترل نیروهای مسلح کشور از نظر امنیتی، با توجه به وجود امکان کودتا و یا سوء استفاده از سلاح و نقش ضربتی آنان برای اقدامات ضد امنیتی که در این موارد فقط باید در جهت کسب اطلاعات اقدام شود و بقیه امور به مسؤولان کشور واگذار گردد.
3 - فعالیت های ضد جاسوسی و کسب اطلاع از تحرکات بیگانگان در داخل و خارج کشور در ارتباط با منافع جامعه اسلامی.
در زمانهای گذشته وظیفه مراقبت از رفتار حکومتی زمامداران نیز بر عهده مأموران مخفی (عیون) و نیروهای اطلاعاتی بود، که با توجه به نهادها و ابزارهای جدید در این عصر از قبیل وسایل ارتباط جمعی و رسانه ها و سرعت انتقال اطلاعات از طریق وسایل ارتباطی جدید، این وظیفه به گونه ای از طریق رسانه ها انجام میگیرد.
باید توجه داشت که کار اطلاعاتی، مخفی کاری و دور از چشم دیگران است و لذا کنترل آن بسیار مشکل است و در معرض آفات بسیاری قرار دارد که مهم ترین آن خیانت در امانت و گزارش دروغ دادن و پرونده سازیهای بی جهت است. باید نهادهای حکومتی نظارت دقیقی بر این دستگاه اعمال کنند و قوانین باز دارنده معتبری را در این خصوص شکل دهند؛ و هر چه دخالت و تصمیم گیری این نهاد در امور کشور کمتر باشد، جامعه آرامش و امنیت بیشتری دارد. در این نوع کارها باید به موارد ضروری اکتفا کرد و نباید به عده ای اجازه داد از همه اسرار مردم آگاه شوند و از آن سوء استفاده کنند.
شاید از این بیان پیامبراکرم (ص) که بنابر نقلی فرموده است: "ان العرافة حق و لابد
.jpg)
