آیت‌الله منتظری

ج - صلح و تأمین

در ضمن دفاع نظامی از حقوق مسلمانان، اگر زمینه ای برای به دست آمدن حقوق آنان از راههای غیرنظامی حاصل شد، حاکمان اسلامی موظف اند آن زمینه ها را مورد مطالعه و دقت قرار دهند و کارشناسانی را به این امر وادارند تا به بررسی دقیق پیشنهادات صلح، آتش بس و امثال آن پرداخته و نتایج مثبت و منفی آن را به اطلاع تصمیم گیرندگان برسانند. این امر نباید به گونه ای باشد که سبب سستی و فتور در دفاع نظامی گردد، بلکه باید موضع قدرت بر حق مسلمانان را حفظ کند.

اگر مسلم شود که حقوق مسلمانان با ترک جنگ و یا قرارداد صلح و یا دادن تأمین به متجاسران و متجاوزان و عفو ایشان بهتر به دست می‎آید، لازم است از عملیات نظامی چشم پوشی شده و بهترین راه استیفای حقوق یا جلوگیری از خسارت بیشتر انتخاب گردد. و چنانچه حاکمان اسلامی به متجاوزان امان دهند و آنان تحت امنیت موجود در حکومت اسلامی قرار گیرند، هیچ کس نمی تواند مدعی خسارت گردد و یا امنیت داخلی دولت اسلامی را نادیده گرفته و تحت عنوان صاحب حق اقدام به مجازات کند.

قرآن کریم درباره صلح و ترک مخاصمه می‎فرماید: (و ان جنحوا للسلم فاجنح لها و توکل علی الله انه هو السمیع العلیم )سوره انفال (8)، آیه 61. "اگر تمایل به مسالمت پیدا کردند آن را بپذیر و بر خدا توکل کن، همانا او شنوا و داناست."

امام صادق (ع) درباره معنای روایتی از رسول خدا(ص) توضیح می‎دهد: "اگر لشکری از مسلمانان قوم مشرکی را محاصره کنند و یکی از مشرکان امان بخواهد و بگوید به من امان دهید تا با رئیس شما صحبت کنم و یکی از مسلمانان به او امان دهد، واجب است بر دیگران و حتی بزرگان لشکر اسلام که به این امان وفا