هشام بن حکم هشدار میدهد تا مبادا عملی انجام دهد که مایه سرزنش شود و یا موجب سرافکندگی اهل بیت گردد. در این روایت، امام (ع) میفرماید: "... صلوا فی عشائرهم و عودوا مرضاهم و اشهدوا جنائزهم و لایسبقونکم الی شئ من الخیر؛ فأنتم أولی به منهم. والله ما عبدالله بشئ أحب الیه من الخباء. [قال الراوی ] قلت: و ماالخباء؟ قال (ع): التقیة ."همان، ج 2، ص 219، حدیث 11) ؛ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 16، ص 219، حدیث 2. "در نمازهای مخالفان ما شرکت کنید و به عیادت بیماران آنان بروید و در تشییع جنازه های آنان شرکت کنید؛ و مبادا که آنان در کارهای خوب بر شما پیشی بگیرند و شما سزاوارتر از آنها هستید. به خدا سوگند خدا به چیزی پرستیده نشد که در نزد او محبوب تر از خباء باشد. [راوی میگوید:] پرسیدم: خباء چیست ؟ فرمود: تقیه".
توجه به این نکته لازم است که همین رعایت جوانب و توجه به مصالح جهان اسلام در سطح بین المللی نیز مطرح است؛ زیرا بسیاری از سیاستمداران عالم و یا متفکران غیر مسلمان تحت تأثیر رفتارهای نادرست برخی مسلمانان در طول تاریخ - از قبیل خونریزی های شدید دو دولت عثمانی و صفوی و یا بنی امیه و بنی عباس و نیز در عصر حاضر به نام اسلام - تصور غیر واقعی از اسلام و احکام آن دارند و شاید در این تصور مقصر هم نباشند؛ لذا وظیفه ملت و دولت اسلامی در بخش تبلیغات این است که تصویر دقیق و صحیحی از اسلام واقعی ارائه کنند تا زمینه مخالفت با احکام اسلام از بین برود و اندیشمندان عالم به احکام نورانی دین خدا بدبین نشوند.
این راه هم طولانی است و هم دشوار، و اگر این دو عامل مانع از برنامه ریزی صحیح برای رسیدن به آن گردد، طول مدت لزوم تقیه و بقای اضطرار به احکام ثانویه و منطبق با مصالح عمومی مسلمین بیشتر میشود، که مسؤولیت آن بر عهده آنانی است که از اقدامات درازمدت ولی مؤثر سرپیچی کرده و به برنامه های کوتاه مدت و مضر روی میآورند.
.jpg)
