امیرمؤمنان علی (ع) به مالک میفرماید: "ثم الله الله فی الطبقة السفلی من الذین لاحیلة لهم من المساکین و المحتاجین و اهل البؤسی و الزمنی... و اجعل لهم قسما من بیت مالک و قسما من غلا ت صوافی الاسلام فی کل بلد فان للا قصی منهم مثل الذی للا دنی..."سید رضی، نهج البلاغه، نامه 53. "رضایت خدا را درباره طبقه پایین جامعه در نظر بگیر؛ آنان که راه گریزی از محرومیت نیافته و محتاج و درمانده اند و در سختی به سر برده و زمینگیر شده اند... سهمی از بیت المال را برای آنان قرار ده و سهمی از غلات به دست آمده از زمین های در اختیار دولت اسلامی را نیز در هر شهری به ایشان اختصاص ده؛ چرا که محتاجان در دورترین و نزدیک ترین شهرها باید یکسان دیده شوند."
بر دولت هاست که علاوه بر برنامه ریزی برای عموم مردم و اداره کشور، افرادی را که ناتوانند و یا به دلیلی زندگی آنها تأمین نمی شود، تحت نظر داشته باشند و به آنها عنایت بیشتری کنند. "و تفقد امور من لایصل الیک منهم ممن تقتحمه العیون و تحقره الرجال ففرغ لا ولئک ثقتک من اهل الخشیة و التواضع"همان. "و دلجویی کن از کسانی که به تو دسترسی ندارند، کسانی که چشم ها آنها را خوار میبینند و مردم آنها را کوچک میشمارند. پس اختصاص بده برای آنها افراد خداترس و متواضع و فروتن را که مورد اطمینان تو هستند." "ثم اعمل فیهم بالاعذار الی الله یوم تلقاه"همان. "عمل تو درباره فقرا به گونه ای باشد که روز قیامت پیش خدا بتوانی عذر بیاوری." بگویی خدایا من آن اندازه ای که توانستم مأمور قرار دادم و تحقیق کردم. به من گزارش دادند من هم آن خدمتی که باید نسبت به فقیران انجام بدهم انجام دادم.
و در جای دیگر میفرماید: "ان السلطان لا مین الله فی الارض و مقیم العدل فی البلاد و العباد و وزعته فی الارض"آمدی، غررالحکم، ص 341، حدیث 7797. "حکومت و دولت، امانتدار خدا در زمین و برپادارنده عدالت در شهرها و بین بندگان خدا و توزیع کننده و نگهبان نعمت های او در زمین است."
.jpg)
