یافته است؛ به گونه ای که روابط سیاسی و فرهنگی مثبت موجب بهره مندی های اقتصادی عظیم ملت گردیده و روابط سرد و منفی، ضررها و خسارتهای زیادی را تحمیل میکند. به همین جهت باید در ایجاد و تقویت روابط بین المللی با نگرشی همه جانبه اقدام کرد و بیهوده راه قهر و قطع و سستی را پیش روی ملت ها قرار نداد؛ چرا که انسانها در نهایت از یک اصل و ریشه اند و شدیدا محتاج همزیستی مسالمت آمیزند.
درباره قراردادهای اقتصادی بین المللی وظیفه حاکمان اسلامی حفظ منافع افراد کشور - و عدم تعرض به حقوق مشروع سایر انسان ها - میباشد که باید با حضور و مشارکت بخش های غیر دولتی و توجه به نیازهای ضروری عموم مردم اقدام شود.
مزاحمت های دولتی و سخت گیری هایی که منجر به پایین آمدن قدرت رقابت اقتصادی در صحنه جهانی میشود، باید برطرف شده و آزادی تجارت و واردات و صادرات به گونه ای باشد که ضمن رعایت استقلال و حاکمیت ملی و حمایت از تولیدکنندگان، منافع مصرف کنندگان که بخش اصلی جامعه را تشکیل میدهند در نظر گرفته شود.
از سلطه اقتصادی بیگانگان که موجب سلب استقلال و آزادی جامعه اسلامی میشود باید جلوگیری شود و از انعقاد قراردادهایی که چنین تسلطی را موجب میشوند پرهیز گردد. قرآن کریم میفرماید: (و لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا)سوره نساء (4)، آیه 141) . "هرگز خدای کریم راه سلطه و سیطره کافران بر مؤمنان را تجویز نکرده است." عقل و منطق نیز حکم میکند که زمامداران جامعه برای استقلال و آزادی جامعه برنامه ریزی کنند و مانع از تسلط دیگران گردند.
وضعیت پیچیده تجارت جهانی در عصر ما محتاج دقت ها و کارشناسی هایی است که از صاحبان علم اقتصاد و سیاست برمی آید و باید دولتمردان جامعه اسلامی با بهره گیری از دانش ایشان راههای مطلوب را شناسایی و در آن مسیر حرکت کنند.
.jpg)
