دولت های اسلامی مجاز نیستند از منابع مشترک با ملل غیر مسلمان بهره برداری غیر طبیعی کنند و در حقیقت حق آنان را نادیده گرفته و یک جانبه به استفاده از منابع مشترک اقدام نمایند.
اکنون که مسأله حفظ محیط زیست به امری جهانی تبدیل شده و یا مشکلات منابع مشترک، خصوصا در مورد منابع آب شیرین، دریاها و نفت و گاز منجر به کدورتها و گاه درگیریهای خانمان سوز میشود، دولت های اسلامی باید تلاش کنند تا ضمن رعایت معاهدات و قراردادهای بین المللی که ضامن حفظ اعتبار جامعه اسلامی است، حقوق انسانی و طبیعی مسلمانان و غیرمسلمانان جامعه خویش را تأمین نمایند.
ج - مالیاتها
هر دولت و حاکمیتی برای ارائه خدمات و حفظ و نگهداری حدود و ثغور و امنیت داخلی و خارجی کشور، مجبور به صرف هزینه هایی است که باید از محل درآمدهای عمومی تأمین گردد.
یکی از راههای تأمین مالی حکومت ها وضع مالیات است. یعنی با گرفتن چند درصد از درآمدهای صاحبان درآمد و یا بستن تعرفه بر اموال صادراتی و وارداتی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، درآمد لازم برای هزینه های جاری فراهم میشود.
اسلام با این روش مخالفتی ندارد و آن را مشروط به عدالت و رعایت حقوق مالیات پردازان کرده است. یعنی دولت موظف است تا از صاحبان درآمد، طبق معاهدات عمومی و منطبق با معیارهای عقلی بدون تبعیض مالیات بگیرد. دلیل عمده این امر تأکید بر حفظ مصالح مسلمین و ضرورت وجود حاکمیت و دولتی است که برای انجام وظایف خویش مقتدر و توانا باشد. بنابراین مالیاتی مشروع است که برای حفظ و استحکام دولت اسلامی ضروری باشد، فشاری بر مردم وارد نکند و در همه حال مصالح آنان را در نظر بگیرد، و مطابق با قراردادهای رسمی بین مردم و مسؤولان باشد.
.jpg)
