مطالب نزدیک به فهم مخاطب و حتی امور رغبت برانگیز و تشویق کننده را برای جلب توجه اولیه ابراز میکند تا انس و رغبت ایجاد شود و اندک اندک تمامی اجزا و شرایط متاع را معرفی میکند.
در تبلیغ دین و شریعت اسلام باید از مزایای شریعت مصطفوی در برابر سایر شرایع آغاز کرد و وجوه مشترک را در جای خود عرضه نمود. حقایق شرعی موقعی برای مردم قابل پذیرش است که به عنوان قوانین گریزناپذیر و قطعی تصویر زیبایی از یک جامعه متوازن اخلاقی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را به نمایش بگذارد؛ ولی معرفی دین با احکام شدید که برای ممانعت از ظلم و تجاوز وضع شده - و احیانا لازم هم هست - ممکن است قابل پذیرش مردم نباشد و ضد تبلیغ به شمار آید.
قرآن کریم شریعت محمدی (ص) را این گونه معرفی میکند: (الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة و الانجیل یأمرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر و یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبائث و یضع عنهم اصرهم و الاغلا ل التی کانت علیهم )سوره اعراف (7)، آیه 157) . "آنانی که از فرستاده [ی ما]، آن پیامبر امی، که وصف او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته مییابند پیروی میکنند، او ایشان را به شایسته ها امر کرده و از ناشایسته ها نهی میکند و پاکها را بر ایشان حلال کرده و آلوده ها را حرام میکند و موانع و زنجیرهای بسته شده به فکر و جسم ایشان را از آنان برمی دارد."
در روایات تأکید شده است: "رغبوا الناس فی دینکم"صدوق، الخصال، باب السبعة، ص 355، حدیث 35. "مردم را به دین خود ترغیب کنید." اگر به سبب تبلیغ سوء دین و شریعت، مانع از هدایت کسی شده یا هدایت شده ای را از دین متنفر گردانیم، یکی از بزرگترین گناهان را مرتکب شده ایم.
قرآن کریم در جمله ای کوتاه معیار صحیح و مناسب برای تبلیغ دین و گرایش جذاب را بیان کرده است: (ادع الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة و جادلهم
.jpg)
