است که تاریکی های جهل را میشکافد و زندگی را آسان ساخته و فرصت تدبیر و تفکر را افزون میسازد. پیشرفت های علمی و فنی و نوآوری ها و باز شدن دریچه های بیشتر به اسرار هستی، استواری دین را افزون ساخته و قدرت لایزال خداوند را نمایان میسازد و در نهایت عبودیت را عقلانی و هموار میسازد.
در برخی از روایات از علم به "نور" تعبیر شده است: "لیس العلم بکثرة التعلم و انما هو نور یقذفه الله فی قلب من یرید الله أن یهدیه".مجلسی، بحارالانوار، ج 1، ص 225، حدیث 17) ؛ شهید ثانی، منیة المرید، ص 167) . به این دلیل که دانش باید راهگشایی داشته باشد؛ و چه بسا علومی که وسیله آزار و زحمت دیگران شود. از این رو باید به سمت علمی روی آورد که برای فرد و جامعه، و دنیا و آخرت مفید باشد. بنابراین زندگی مادی و آسایش و آرامش بشر را علم تأمین میکند. کوشش جدی زمامداران در راه بسط علم و دانش سبب استحکام حکومت و دیانت است؛ و هر گونه سهل انگاری و یا بی اعتنایی به علم و دانش و بی توجهی به دانشمندان، بی اعتباری و سستی حکومت و دیانت را در پی خواهد داشت.
لازم است برنامه ریزی ها برای تربیت و تعلیم به گونه ای باشد که بالاترین اعتبار اجتماعی مخصوص علم و دانش و تحقیق و فن آوری باشد و جایگاه اجتماعی دانشمندان و کارشناسان و محققان جامعه برتر از زمامداران باشد، که فرموده اند: "العلماء حکام علی الملوک"مجلسی، بحارالانوار، ج 1، ص 183، حدیث 92. "دانشمندان فرمان دهندگان بر حاکمان هستند."
ب - تبلیغ دین
دین مجموعه ای از احکام و باورهاست که در برخی موارد پذیرفتن جزئیات آن مشروط به فهمیدن برخی ظرافت های علم و حکمت است، و برخی از احکام آن برای بازداشتن تجاوز به حقوق دیگران وضع شده است. هیچ کس در تبلیغ متاع خود از نکات مبهم و پیچیده و دور از فهم و ذهن مخاطب بهره نمی گیرد؛ بلکه