آیت‌الله منتظری

آنان که گمان می‎برند با دادن ربا موجب افزایش ثروت ثروتمندان می‎شوند، اشاره می‎کند که این اقدام مایه افزایش نزد خداوند نخواهد بود ولذا عمل آنان مورد تأیید خداوند نمی باشد: (و ما آتیتم من ربا لیربو فی أموال الناس فلا یربوا عند الله ).سوره روم (30)، آیه 39. در مرحله دیگر رباخواران یهود را مذمت کرده که چرا با این که طبق مقررات دینی خود از آن نهی شده اند، مرتکب این عمل می‎شوند و اموال مردم را به ناحق می‎خورند، و عذاب دردناکی در انتظار آنان است: (و أخذهم الربا و قد نهوا عنه و أکلهم أموال الناس بالباطل و أعتدنا للکافرین منهم عذابا ألیما).سوره نساء (4)، آیه 161) . در آیه ای دیگر از ربای فاحش و بهره مرکب - که پس از نپرداختن سررسید اول اصل پول و سود آن به عنوان اصل تلقی می‎شود و به همه آن، سود تعلق می‎گیرد - نهی و آن را ممنوع کرده است: (یا أیها الذین آمنوا لا تأکلوا الربا أضعافا مضاعفة ).سوره آل عمران (3)، آیه 130) . و بالاخره با شدت تمام رباخواری را حرام کرده و آن را به منزله اعلام جنگ خدا و پیامبر با وی حساب آورده و مؤمنین را مکلف نموده است که اصل ارزش مالی را که پرداخته اند دریافت نمایند: (یا أیها الذین آمنوا اتقوا الله و ذروا ما بقی من الربا ان کنتم مؤمنین ‏ فان لم تفعلوا فأذنوا بحرب من الله و رسوله و ان تبتم فلکم رءوس أموالکم لا تظلمون و لا تظلمون )سوره بقره (2)، آیات 278 - 279. "ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا پروا کنید و باقیمانده ربا را رها کنید اگر مؤمن هستید؛ پس اگر چنین نکنید جنگ خدا و رسولش را اعلام نمایید. و اگر توبه کردید سرمایه اصلی تان از آن شماست؛ نه ستم می‎کنید و نه به شما ستم می‎شود."

در روایات، گناه یک درهم ربا بزرگتر از هفتاد مرتبه زنای با محارم دانسته شده است.حر عاملی، وسائل الشیعة، باب 1) از ابواب ربا، ج 18، ص 117، حدیث 1) . بر مسلمانان است که به جای روی آوردن به عمل زشت رباخواری و سود سرشار بی حساب و بی زحمت که آثار مخربی را در اقتصاد به جای می‎گذارد، به قرض الحسنه روی آورند و برکت و رحمت الهی را در این اقدام انسانی جستجو کنند.