صفحه ۵۶۸

قرض الحسنه

قرض دادن از کارهای مستحبی است که در آیات قرآن و احادیث معصومین (ع) درباره آن سفارش زیادی شده است. در قرآن خداوند خود را قرض گیرنده معرفی کرده است. در این آیات به قرض دهنده، افزایش و برکت در مال، مغفرت و رحمت وعده داده شده است. (من ذا الذی یقرض الله قرضا حسنا فیضاعفه له أضعافا کثیرة )سوره بقره (2)، آیه 245. "چه کسی است که به خداوند قرض نیکو دهد تا برای او چندین برابر افزایش دهد." از پیامبر اکرم (ص) نیز روایت شده است: "هر کس به برادر مسلمان خود قرض دهد، مال او زیاد می‎شود و تا زمان پرداخت بدهکار ملائکه بر او رحمت می‎فرستند."حر عاملی، وسائل الشیعة، باب 6 از ابواب دین و قرض، ج 18، ص 330، حدیث 3. همچنین در حدیثی دیگر می‎فرماید: "هزار درهمی را که در دو مرحله قرض دهم برای من بهتر و محبوبتر است از این که آن را به یکباره صدقه دهم."همان، باب 8، ص 334، حدیث 5. وام گیرنده همان مقدار که دریافت کرده مدیون است و نه بیشتر؛ اما از آنجا که تورم گاهی چنان زیاد می‎شود که اختلاف فاحشی در قدرت خرید بین پول داده شده و دریافتی ایجاد می‎کند، در این صورت پرداخت همان مقدار دریافتی محل اشکال است و بنابر احتیاط لازم است دو طرف با یکدیگر مصالحه نمایند.

ربا

یکی از بدترین و زشت ترین کارهای اقتصادی، عملیات اقتصادی ربوی است که باید آن را از ظالمانه ترین انواع استثمار به حساب آورد. اسلام این اقدام را نادرست دانسته و رباخواران را به سختی نکوهش کرده است.

طبق آیات قرآن حرمت ربا در چند مرحله و خطاب - از روش نرم به شدت - اعلام شده است. در مرحله نخست ربا دهندگان را مخاطب می‎سازد و به اشتباه

ناوبری کتاب