صفحه ۵۶۱

که متقاضی بیمه می‎پردازد. ظاهرا بیمه عقد مستقلی است.

11 - "وکالت" آن است که انسان کاری را که می‎تواند در آن دخالت کند و لازم نیست خودش انجام دهد به دیگری واگذار نماید تا وکیل از طرف او انجام دهد؛ مثلا کسی را وکیل کند تا منزل او را بفروشد.

12 - "قرض" منتقل کردن یک کالا یا پول است به دیگری، با این تعهد که مثل آن را در سررسید معین به قرض دهنده برگرداند.

13 - "رهن" آن است که بدهکار مقداری از مال خود را نزد طلبکار بگذارد که اگر بدهی خود را نپرداخت، طلبکار طلب خود را از آن مال وصول کند.

14 - "حواله" آن است که شخص بدهکار بدهی خود را به دیگری حواله دهد که طلبکار از او طلبش را بگیرد و طلبکار هم قبول کند. پس از آن که حواله شد، کسی که به او حواله شده بدهکار می‎شود و طلبکار نمی تواند طلبی را که دارد از بدهکار اولی مطالبه نماید.

15 - "ضمانت" که بر دو نوع می‎باشد:

الف - ضمانت عقدی؛ ضمانتی است که با عقد و قرارداد خاصی حاصل می‎شود، به این صورت که شخص ثالثی پرداخت بدهی فرد معینی را در روز معین به عهده می‎گیرد. به کسی که عهده دار پرداخت بدهی بدهکار شده "ضامن" می‎گویند.

ب - ضمانت قهری؛ ضمانتی است که بدون قرارداد خاصی حاصل می‎شود؛ مانند مواردی که انسان بر دیگری یا بر اموال و منافع و حقوق مشروع او سلطه پیدا کند و از این راه خسارتی بر خود او یا بر اموال و حقوق او وارد نماید و یا موجب اتلاف و از بین رفتن آنها گردد؛ خواه خودش اتلاف کند یا دیگری به دستور او اتلاف نماید.

16 - "کفالت" آن است که انسان ضامن شود که هر گاه طلبکار بدهکار را بخواهد، یا صاحب حق و یا مدعی حقی که دعوای او قابل قبول باشد طرف را بخواهد، او را تحویل دهد؛ این عمل را "کفالت" و به کسی که این گونه ضامن می‎شود "کفیل" می‎گویند.

17 - "امانت"؛ اگر انسان مال خود را به کسی بدهد که برای او نگهداری کند و او هم بپذیرد، امانت محقق شده و امانتدار باید به مسائل امانت عمل کند.

ناوبری کتاب