رسیدن به این اهداف این است که هر دو به اسلام مؤمن و پایبند باشند. بنابراین طبق آیه قرآن، ازدواج مسلمان با کسانی که ایمان به خدا ندارند (مشرکان) صحیح نیست.سوره بقره (2)، آیه 221.
گاهی دیده میشود کسانی به این نظر گرایش دارند که اختلاف در مذهب، نباید مانع ازدواج زن و مرد باشد. معمولا این گونه تفکر از آنجا ناشی میشود که برداشت صحیحی از دین و ازدواج وجود ندارد. اگر مذهب همان طور که از خود این کلمه فهمیده میشود راه و روش و آیین زندگی باشد، و اگر ازدواج به راستی پیوند روحی و قلبی دو همسر و سازنده محیطی صمیمی و هماهنگ برای یکدیگر است، چگونه میتوان بین دو انسان یکی مؤمن و دیگری بی ایمان و یا معتقد به مسلک و مذهبی دیگر، چنین پیوندی و چنان کانون گرمی را ایجاد کرد؟
آیا در یک خانواده با دو ایده کاملا متفاوت بلکه متضاد میتوان آرامش در محیط خانواده و رشد صحیح فرزندان معتقد و مؤمن را انتظار داشت ؟ تجربه عملی نشان داده که این نوع ازدواجها یا به سست شدن تدریجی هر دو یا لااقل یکی از آنها از مذهب میانجامد و یا به ناسازگاری منجر میشود.
2 - درستی، پاکدامنی و فضایل اخلاقی. یکی از یاران امام جواد(ع) میگوید: درباره ازدواج به امام نامه ای نوشتم، پاسخی به خط آن حضرت به دستم رسید که: پیغمبراکرم (ص) فرمودند: "وقتی خواستگاری نزدتان آمد که دین داری و اخلاق او برایتان رضایت بخش است، با ازدواج او موافقت کنید؛ وگرنه فتنه و فساد بزرگی زمین را فرا خواهد گرفت."حر عاملی، وسائل الشیعة، باب 28 از ابواب مقدمات النکاح، ج 20، ص 77، حدیث 2.
از امام صادق (ع) روایت شده که فرمودند: "همسر مناسب کسی است که پاکدامن و بر تأمین زندگی توانا باشد."همان، ص 78، حدیث 4. انتخاب شوهر بدخلق، کج فهم، گناهکار و