صفحه ۴۸۲

8 - کسی که روزه است و قصد مسافرت دارد یکی از چند حالت را دارد:

الف - اگر پیش از اذان ظهر مسافرت کند و قصد حداقل مسافت شرعی (هشت فرسخ رفت یا چهارفرسخ رفت و چهارفرسخ برگشت) را داشته باشد، پس از رسیدن به حد ترخص روزه اش صحیح نیست و قضای آن واجب می‎شود.

ب - اگر پیش از ظهر مسافرت کند و قصد کمتر از مسافت شرعی را داشته باشد، روزه اش صحیح است و باید آن را به پایان برد.

ج - اگر پس از اذان ظهر مسافرت کند، روزه اش صحیح است و باید آن را تمام نماید.

9 - اگر مسافر پیش از ظهر به وطن خود یا جایی که می‎خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، چنانچه کاری که روزه را باطل می‎کند انجام نداده باشد، باید آن روز را روزه بگیرد؛ و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نیست.

10 - اگر کسی عمدا و بدون داشتن عذر روزه ماه رمضان را افطار کند، علاوه بر قضای آن باید کفاره هم بدهد؛ و کفاره روزه ماه رمضان موارد زیر است که انسان اختیار دارد یکی از آنها را انجام دهد:

الف - گرفتن شصت روزه به طوری که سی و یک روز آن پی در پی باشد؛ و اگر بقیه آن پی در پی نباشد اشکال ندارد.

ب - دادن شصت مد طعام به شصت فقیر یا سیر نمودن آنها.

قدردانی از ماه رمضان

در ماه رمضان شایسته است انسان توجه بیشتری به امور نیک داشته باشد و از شب های قدر کمال استفاده را بنماید، و خوب است دست کم یک دوره قرآن را با تدبر و دقت بخواند، و به زیردستان خود بیش از گذشته مهربانی نماید و به اندازه توانایی به بینوایان رسیدگی کند. از پیامبراکرم (ص) نقل شده است: "در این ماه

ناوبری کتاب