8 - کسی که روزه است و قصد مسافرت دارد یکی از چند حالت را دارد:
الف - اگر پیش از اذان ظهر مسافرت کند و قصد حداقل مسافت شرعی (هشت فرسخ رفت یا چهارفرسخ رفت و چهارفرسخ برگشت) را داشته باشد، پس از رسیدن به حد ترخص روزه اش صحیح نیست و قضای آن واجب میشود.
ب - اگر پیش از ظهر مسافرت کند و قصد کمتر از مسافت شرعی را داشته باشد، روزه اش صحیح است و باید آن را به پایان برد.
ج - اگر پس از اذان ظهر مسافرت کند، روزه اش صحیح است و باید آن را تمام نماید.
9 - اگر مسافر پیش از ظهر به وطن خود یا جایی که میخواهد ده روز در آنجا بماند برسد، چنانچه کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد، باید آن روز را روزه بگیرد؛ و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نیست.
10 - اگر کسی عمدا و بدون داشتن عذر روزه ماه رمضان را افطار کند، علاوه بر قضای آن باید کفاره هم بدهد؛ و کفاره روزه ماه رمضان موارد زیر است که انسان اختیار دارد یکی از آنها را انجام دهد:
الف - گرفتن شصت روزه به طوری که سی و یک روز آن پی در پی باشد؛ و اگر بقیه آن پی در پی نباشد اشکال ندارد.
ب - دادن شصت مد طعام به شصت فقیر یا سیر نمودن آنها.
قدردانی از ماه رمضان
در ماه رمضان شایسته است انسان توجه بیشتری به امور نیک داشته باشد و از شب های قدر کمال استفاده را بنماید، و خوب است دست کم یک دوره قرآن را با تدبر و دقت بخواند، و به زیردستان خود بیش از گذشته مهربانی نماید و به اندازه توانایی به بینوایان رسیدگی کند. از پیامبراکرم (ص) نقل شده است: "در این ماه
.jpg)
