صفحه ۴۶۶

ده نفر باشند، اگر تمام دریاها مرکب، درخت ها قلم، و جن و انس و فرشتگان نویسنده شوند، توان نوشتن ثواب یک رکعت از آن را نخواهند داشت.نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، باب 1) از ابواب صلاة الجماعة، ج 6، ص 444، حدیث 3.

مستحب است نمازهای یومیه و نماز میت و نماز آیات به جماعت خوانده شود؛ و به شرکت در نماز جماعت نمازهای یومیه و به ویژه نمازهای صبح، مغرب و عشا مخصوصا برای همسایه مسجد و کسی که صدای اذان را می‎شنود بیشتر سفارش شده است.

نماز جماعت حداقل با حضور دو نفر تشکیل می‎گردد؛ یکی از ایشان که جلو می‎ایستد و اول شروع به نماز می‎کند امام، و دیگری را که به او اقتدا می‎کند مأموم می‎گویند.

امام به جای دیگران حمد و سوره را می‎خواند و دیگران به قرائت او گوش می‎دهند و در دل به یاد خدا هستند، چنان که در قرآن آمده است: (و اذا قری القرآن فاستمعوا له وانصتوا لعلکم ترحمون )سوره اعراف (7)، آیه 204. "وقتی که قرآن خوانده می‎شود به آن گوش فرا دهید و ساکت باشید، شاید مورد رحمت خدا قرار گیرید."

شرایط نماز جماعت

1 - نباید میان امام و مأموم و نیز میان مأموم و مأموم دیگری که به واسطه او به امام متصل شده است، حائلی باشد که مانع صدق ارتباط و یک جماعت بودن گردد. ولی اگر امام جماعت مرد و مأموم زن باشد و میان آن زن و امام یا آن زن و مأموم مرد متصل به امام، پرده یا مانند آن باشد، اشکال ندارد. ولی باید به شکلی باشد که همه آنان یک اجتماع شمرده شوند.

2 - جای ایستادن امام نباید از مأموم بلندتر باشد.

3 - بنابر احتیاط واجب فاصله میان امام و مأموم یا مأمومین با یکدیگر نباید بیشتر از یک گام معمولی باشد.

4 - مأموم نباید جلوتر از امام بایستد؛ و بنابر احتیاط واجب مساوی او هم نباشد.

ناوبری کتاب