هنگامی که از مبدأ به اندازه ای دور شود که ساختمانهای شهر را نبیند و صدای متعارف اذان آن شهر را نشنود (حد ترخص) وارد محدوده سفر شده و باید نمازش را شکسته به جا آورد.
3 - اگر کسی شغلش مسافرت باشد مانند راننده، کشتیبان، شتردار، چوبدار و مانند آنها، در غیر سفر اول باید نماز را تمام بخواند؛ ولی در سفر اول - اگر چه طول بکشد - نمازش شکسته است؛ مگر این که سفر بسیار طولانی باشد و به حدی برسد که عرفا بگویند سفر شغل او شده است، یا پس از رسیدن به مقصد بدون بازگشت به وطن به جاهای دیگر مسافرت نماید.
4 - بازرگانان و پیشه وران سیار، مهمانداران هواپیما و قطار و کشتی، فرماندهان نیروهای نظامی و انتظامی یا معلمانی که محل کارشان ثابت نیست و یا دانشجویانی که مجبورند در هر هفته چند روز به شهر دیگری که به مقدار مسافت شرعی است سفر کنند، در حکم کسی هستند که همیشه در حال سفر است و نمازشان تمام و روزه آنها صحیح میباشد.
5 - کسی که مسافرت کرده و بخواهد ده روز یا بیشتر در یک محل بماند، باید نماز را در آنجا تمام بخواند.
6 - کسی که سفر برای او ضرر دارد یا مثلا برای سرقت یا اذیت و آزار و ستم به دیگران و یا خرید و فروش چیزهای حرام مانند مشروبات الکلی سفر کرده باشد، باید نماز را تمام بخواند.
نماز جماعت
درباره نماز جماعت بسیار سفارش شده است. در حدیث آمده است: اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند هر رکعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز را دارد، و اگر دو نفر اقتدا کنند هر رکعت ثواب ششصد نماز را دارد (و هر چه بیشتر شوند ثواب نمازشان بیشتر میشود، تا این که شمار آنان به ده نفر برسد) و هر گاه بیشتر از