نجاسات
چیزهای نجسی وجود دارد که نباید اثری از آنها در بدن و لباس نمازگزار باشد؛ و اگر کسی بدن و لباسش به آنها آلوده باشد، باید قبل از نماز آنها را پاک کند؛ که عبارتند از:
1 و 2 - ادرار و مدفوع انسان و حیواناتی که حرام گوشت هستند. و اگر حیوان حرام گوشت دارای خون جهنده نباشد، بنابر احتیاط واجب باید از ادرار آن پرهیز کرد؛ ولی پرهیز از مدفوع آن لازم نیست.
3 و 4 و 5 - منی و خون و مردار انسان و حیواناتی که خون جهنده دارند اگر چه حلال گوشت باشند؛ هرچند نجاست منی حیوانات حلال گوشت ثابت نیست و پرهیز از آن مطابق احتیاط میباشد.
6 و 7 - سگ و خوکی که در خشکی زندگی میکنند؛ ولی دریایی آنها پاک است.
8 - شراب، عرق، آبجو و هر چیز مست کننده ای که به خودی خود روان باشد نجس و خوردن آن حرام است؛ و اگر مثل بنگ و حشیش روان نباشد و در آن آب بریزند که روان شود، پاک است ولی خوردن آن حرام است.
9 - بنابراحتیاط واجب از عرق کسی که از راه حرام جنب شده اجتناب شود.
10 - بنابراحتیاط واجب از عرق شتر و سایر حیواناتی که به خوردن مدفوع انسان عادت کرده اند - به طوری که عمده خوراک آنها مدفوع انسان باشد - اجتناب شود.
بسیاری از فقها، کافر را نیز نجس میدانند. کافر کسی است که از روی عناد و جحد منکر خداست یا برای او شریک قرار میدهد، و یا پیامبری حضرت محمد(ص) و یا معاد را انکار نماید. ولی به نظر میرسد اهل کتاب مانند یهود و نصارا و زردشتیها اگر به شراب و گوشت خوک و مانند آن آلوده نباشند، پاک بودن آنان بعید نیست؛ و نجاست کفار غیر اهل کتاب نیز محل اشکال است، و در فرض نجاست از قبیل سایر نجاسات نیست؛ بلکه یک حکم سیاسی اسلام بوده که منظور
.jpg)
