صفحه ۴۳۹

از امام صادق (ع) نقل است که فرمود: "اولین چیزی که اعمال بنده با آن محاسبه خواهد شد نماز است؛ پس اگر نماز مورد پذیرش خداوند قرار گیرد، عبادتها و اعمال نیک دیگر پذیرفته می‎شود؛ و چنان که نماز در پیشگاه خداوند پذیرفته نشود، اعمال دیگر هم قبول نمی شود."نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، باب 6 از اعداد الفرائض، ج 3، ص 25، حدیث 3.

به طور کلی شارع مقدس اهمیت زیادی برای نماز قائل شده است؛ به گونه ای که در هر حال حتی در حال احتضار نماز را واجب کرده است؛ و محتضر اگر نتواند نماز را به زبان بیاورد، باید در دل بگذراند. و نیز در حالت جنگ و ترس از دشمن یا حال اضطرار و ناچاری اگر نتواند رو به قبله نماز بخواند، توجه به قبله لازم نیست؛ ولی در هر حال باید نماز را بخواند.

کسی که به نماز اهمیت نمی دهد مورد نکوهش خداوند متعال قرار گرفته است. خداوند در قرآن می‎فرماید: (فویل للمصلین ‏ الذین هم عن صلا تهم ساهون )سوره ماعون (107)، آیات 4 - 5. "وای بر نمازگزارانی که در نمازشان سهل انگاری می‎کنند." بنابراین شایسته است انسان نماز را بسیار مهم شمرده و آن را در اول وقت به جا آورد. از امام کاظم (ع) نقل شده است: "پدرم هنگام وفات چنین گفت: پسرم ! کسی که نماز را سبک بشمارد به شفاعت ما نایل نخواهد شد."کلینی، کافی، ج 3، ص 270، حدیث 15) . و نقل است: "روزی رسول خدا(ص) در مسجد نشسته بودند که مردی وارد شد و مشغول نماز گردید، ولی رکوع و سجود را به طور کامل و صحیح به جا نمی آورد، حضرت فرمودند: حالت او مانند نوک زدن کلاغ است. این مرد اگر در این حال و با چنین نمازی بمیرد، به دین من از دنیا نرفته است."حر عاملی، وسائل الشیعة، باب 9 از ابواب اعداد الفرائض، ج 4، ص 37، حدیث 6.

خلقت انسان برای رشد و تعالی اوست و تکامل او در ارتباط با خدا ممکن است و بهترین وسیله ارتباط با خدا نماز است. بنابراین انسان باید نماز را با توجه کامل و

ناوبری کتاب