آیت‌الله منتظری

الهی را برای خود حلال کنند. لذا ممکن است به جای ارتکاب یک گناه چند گناه به جا آورند. مثلا می‎گویند فلانی که غیبت ندارد و یا روبروی خود او هم می‎گویم، یا فلانی فاسق است بنابراین غیبت او جایز و شاید بگویند واجب است. مرحوم شهید ثانی در کتاب کشف الریبة می‎نویسد: "زشت ترین غیبت ها غیبتی است که بعضی از افراد اهل علم انجام می‎دهند؛ زیرا این گروه گاهی طوری وانمود می‎کنند که از غیبت پرهیز می‎کنند و بدین وسیله به دیگری طعنه می‎زنند. هم از دیگری غیبت کرده اند و هم ریاکاری."همان، ص 62. به راستی چرا گناه غیبت این قدر بزرگ شمرده شده است ؟ بزرگی گناه غیبت به این جهت است که غیبت کننده ایمان و معنویت جامعه را به مخاطره می‎اندازد و در میان انسانها کینه و اختلاف به وجود می‎آورد؛ لذا هم متعرض حق الله شده و هم متعرض حق الناس؛ و غیبت کننده از این طریق با آبروی یک انسان بازی می‎کند.

غیبت از گناهانی است که کفاره آن طلب بخشایش از شخص غیبت شده است. زیرا به فرد غیبت شده ظلم شده است و باید به طریقی این ستم جبران گردد. از امام صادق (ع) روایت شده است: "کفاره غیبت به این است که هر وقت به یاد آن شخص افتادی که او را غیبت کرده ای، برای وی استغفار کنی."کلینی، کافی، ج 2، ص 357، حدیث 4.

نفاق و دورویی

نفاق یا دورویی آن است که گفتار و کردار ظاهری انسان با باطنش بر خلاف هم باشند. به زبان کسی را مدح کردن و در دل او را دشمن داشتن، و رو در رو تملق گفتن اما پشت سر غیبت کردن، نفاق است. منافق شخصیتی دوگانه و سرگردان دارد. امام صادق (ع) فرموده است: "هر کس با مسلمانان دورویی کند و با آنان با دو زبان برخورد نماید، خداوند در قیامت او را با دو زبان آتشین محشور خواهد کرد."همان، ص 343، حدیث 1) .