آیت‌الله منتظری

با چه کسانی دوست شویم

از پیامبراکرم (ص) نقل شده است: "حواریون عیسی از ایشان پرسیدند با چه کسی همنشین باشیم ؟ فرمود: با کسی مصاحبت کنید که دیدنش شما را به یاد خدا بیندازد، منطق و گفتار او بر علم شما بیفزاید و کردارش شما را به آخرت تشویق کند."کلینی، کافی، ج 1، ص 39، حدیث 3. امام علی (ع) به فرزندش محمد حنفیه (رضوان الله علیه) فرمود: "از بهترین بهره مندیهای یک شخص، همدم شایسته است؛ با خوبان مجالست کن تا جزء آنان باشی، و از بدان و آنان که تو را با حرفهای باطل، بی فایده و پوچ از یاد خدا و مرگ باز می‎دارند دوری بجوی تا از آنان جدا باشی."صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 275 و 276. و به ابوذر (رضوان الله علیه) فرمود: "جالس المساکین و عدهم اذا مرضوا و صل علیهم اذا ماتوا و اجعل ذلک مخلصا"نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، باب 6 از ابواب احتضار، ج 2، ص 78، حدیث 17) . "با فقیران نشست و برخاست کن، و هرگاه بیمار شدند به عیادتشان برو، و موقع مرگشان بر آنان نماز بخوان، و این [کارها] را راه نجات خودت قرار بده."

سخن گفتن

سخن گفتن هم وسیله اظهار منویات درون است و هم راه ارتباط با دیگران. بیان نظر و خواست خویش و شنیدن نظر و خواست دیگری موجب می‎شود که باب مراوده باز شود و انسانها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در صورتی که استفاده از زبان در بیان خواسته ها و نیز بازگویی حقایق به درستی انجام شود، رابطه ها بر صداقت و درستی استوار می‎شود؛ و در صورتی که از زبان برای خدعه و نادرستی استفاده شود، راه حیله و نیرنگ باز می‎شود و ارتباطها از سلامت و صحت برخوردار نخواهد بود. این نعمت بزرگ اگر در خدمت انسان و اهداف الهی در آید، باعث رشد و کمال او می‎شود؛ و اگر نه انسان را به زمین می‎زند و او را هلاک می‎کند.