ارتباط ایمانی و برادری
اسلام مؤمنان را برادران یکدیگر میداند. ارتباط و حتی هم نشینی آنها با یکدیگر از اهمیت والایی برخوردار است و سفارش های فراوانی نسبت به آن آمده است. از جمله سفارشها این است که باید تلاش شود تا در میان مؤمنان الفت ایجاد گردد و هر گونه کدورت و کینه ای برطرف شود.
امیرمؤمنان (ع) فرمود: "دلهای مردان وحشی است، هر کس با آنها الفت بگیرد با او خو میگیرند."سید رضی، نهج البلاغه، حکمت 50، ص 477. الفت میان مؤمنان نعمت الهی است که خداوند آن را از امدادهای خود به پیامبراکرم (ص) ذکر کرده است. (لو أنفقت ما فی الارض جمیعا ما ألفت بین قلوبهم و لکن الله ألف بینهم )سوره انفال (8)، آیه 63. "اگر همه دارایی های روی زمین را هزینه میکردی تا در دلهای مؤمنان الفت ایجاد کنی نمی توانستی؛ ولی خداوند میان آنان انس و الفت ایجاد کرد." از مشخصه های یک مؤمن این است که با دیگران انس و الفت دارد، فردی منزوی و گوشه گیر نیست، با دیگران میجوشد، جاذبه دارد، دیگران را از خود نمی راند. رسول خدا(ص) فرمود: "المؤمن آلف مألوف و لاخیر فی من لایألف و لا یؤلف"فیض کاشانی، محجة البیضاء، ج 3، ص 285. "مؤمن کسی است که هم با دیگران انس میگیرد و هم دیگران به او گرایش و الفت دارند. آن کس که چنین نباشد خیری در او نیست." گوشه گیری و قطع رابطه یا کم کردن رابطه با برادران دینی، موجب پیدایش سوء ظن و بدگمانی میشود. از امام صادق (ع) و یا امام باقر(ع) نقل است: "گوشه گیری و دوری گزیدن از مردم دشمنی میآورد."کلینی، کافی، ج 2، ص 638، حدیث 5. در مکتب اخلاقی اسلام، ایجاد الفت بین مؤمنان از راههای گوناگون و به بهانه های مختلف تعقیب شده و اعتبار اخوت در میان مؤمنان به همین منظور است: (انما المؤمنون اخوة ).سوره حجرات (49)، آیه 10) . در روایتی از