صفحه ۳۶۷

ارتباط ایمانی و برادری

اسلام مؤمنان را برادران یکدیگر می‎داند. ارتباط و حتی هم نشینی آنها با یکدیگر از اهمیت والایی برخوردار است و سفارش های فراوانی نسبت به آن آمده است. از جمله سفارشها این است که باید تلاش شود تا در میان مؤمنان الفت ایجاد گردد و هر گونه کدورت و کینه ای برطرف شود.

امیرمؤمنان (ع) فرمود: "دلهای مردان وحشی است، هر کس با آنها الفت بگیرد با او خو می‎گیرند."سید رضی، نهج البلاغه، حکمت 50، ص 477. الفت میان مؤمنان نعمت الهی است که خداوند آن را از امدادهای خود به پیامبراکرم (ص) ذکر کرده است. (لو أنفقت ما فی الارض جمیعا ما ألفت بین قلوبهم و لکن الله ألف بینهم )سوره انفال (8)، آیه 63. "اگر همه دارایی های روی زمین را هزینه می‎کردی تا در دلهای مؤمنان الفت ایجاد کنی نمی توانستی؛ ولی خداوند میان آنان انس و الفت ایجاد کرد." از مشخصه های یک مؤمن این است که با دیگران انس و الفت دارد، فردی منزوی و گوشه گیر نیست، با دیگران می‎جوشد، جاذبه دارد، دیگران را از خود نمی راند. رسول خدا(ص) فرمود: "المؤمن آلف مألوف و لاخیر فی من لایألف و لا یؤلف"فیض کاشانی، محجة البیضاء، ج 3، ص 285. "مؤمن کسی است که هم با دیگران انس می‎گیرد و هم دیگران به او گرایش و الفت دارند. آن کس که چنین نباشد خیری در او نیست." گوشه گیری و قطع رابطه یا کم کردن رابطه با برادران دینی، موجب پیدایش سوء ظن و بدگمانی می‎شود. از امام صادق (ع) و یا امام باقر(ع) نقل است: "گوشه گیری و دوری گزیدن از مردم دشمنی می‎آورد."کلینی، کافی، ج 2، ص 638، حدیث 5. در مکتب اخلاقی اسلام، ایجاد الفت بین مؤمنان از راههای گوناگون و به بهانه های مختلف تعقیب شده و اعتبار اخوت در میان مؤمنان به همین منظور است: (انما المؤمنون اخوة ).سوره حجرات (49)، آیه 10) . در روایتی از

ناوبری کتاب