صفحه ۳۶۰

والدین و فرزندان

حفظ حرمت پدر و مادر و احسان به آنان در میان خویشان، در درجه اول اهمیت قرار دارد. در قرآن کریم آمده است: (و وصینا الانسان بوالدیه حسنا)سوره عنکبوت (29)، آیه 8. "ما انسان را درباره پدر و مادرشان به احسان سفارش کردیم." احترام به پدر و مادر یک مسأله انسانی است و در موارد متعددی به آن توصیه شده است.سوره بقره (2)، آیه 83؛ سوره نساء (4)، آیه 36؛ سوره انعام (6)، آیه 151) ؛ سوره اسراء (17)، آیه 23؛ سوره لقمان (31)، آیه 14) ؛ سوره احقاف (46)، آیه 15) . در روایتی از حضرت رسول (ص) آمده است: "نیکی به پدر و مادر از نماز و روزه و حج و عمره و جهاد در راه خدا برتر است." اطاعت آنان بر فرزند واجب است مگر در جایی که مستلزم معصیت خداوند باشد. اطاعت از والدین از جایگاه والایی برخوردار است؛ به گونه ای که حتی فرزند حق ندارد بدون اذن آنان برخی امور مستحبی را هم به جا آورد. رعایت حال پدر و مادر، به خصوص در دوران پیری، مورد توجه ویژه خداوند است: (اما یبلغن عندک الکبر أحدهما أو کلا هما فلا تقل لهما أف و لا تنهرهما و قل لهما قولا کریما)سوره اسراء (17)، آیه 23. "چنانچه هر دو و یا یکی از آنان سالخورده و پیر شدند، مبادا سخنی که موجب رنجش خاطر آنان باشد بگویی، و با آنان درشتی مکن و محترمانه با آنان سخن بگو." در روایتی از امام جعفر صادق (ع) آمده است: "اگر چیزی کمتر از گفتن اف بود خداوند همان را نهی می‎کرد. کمترین حد عاق والدین شدن به همین است که کسی به والدین خود اف بگوید، و از اسباب عاق شدن این است که به پدر و مادر خود با تندی نگاه کند."کلینی، کافی، ج 2، ص 349، حدیث 7. فرزند موظف است که با پدر و مادر به بزرگی و احترام سخن بگوید. حتی در حال احتضار و انجام وصیت، در مرتبه اول باید مقداری از مال خود را برای والدین قرار بدهد. (کتب علیکم اذا حضر أحدکم الموت ان ترک خیرا

ناوبری کتاب