برگردند، که آشتی به هر حال بهتر است. نفوس را بخل و حرص فرا گرفته [که به آزار و اذیت هم میکوشند]؛ و اگر درباره یکدیگر احسان کنید و پرهیزگار باشید، [به پاداش نیکی خود خواهید رسید که ] خدا به هر چه میکنید آگاه است."سوره نساء (4)، آیه 128) .
از آیه استفاده میشود که بخل و حرص از عوامل ایجاد بحران در خانواده و نزاع میان افراد است، و آنچه میتواند نابسامانی های خانوادگی را بهبود بخشد، احسان و تقوای الهی است.
و اگر زن و شوهر، خود موفق به حل اختلافشان نشدند، باید با واسطه قرار دادن بزرگان از خویشاوندان خود اختلافشان را حل نمایند. (و ان خفتم شقاق بینهما فابعثوا حکما من أهله و حکما من أهلها ان یریدا اصلا حا یوفق الله بینهما...)سوره نساء (4)، آیه 35. "چنانچه بیم آن دارید که جدایی بین زن و شوهر پدید آید، داوری از جانب خانواده مرد و داوری از طرف خانواده زن برگزینید، اگر آن دو قصد اصلاح دارند خداوند میان آن دو وفاق ایجاد میکند."
اساس زندگی خانوادگی باید بر تفاهم و سازگاری باشد. فداکاری و کنار گذاشتن خودخواهی ها، بیش و پیش از هر جا باید در کانون خانواده وجود داشته باشد. قرآن از اعضای خانواده به "خود" تعبیر کرده است. (فاذا دخلتم بیوتا فسلموا علی أنفسکم تحیة من عندالله مبارکة طیبة )سوره نور (24)، آیه 61. "هر گاه به خانه ای وارد شدید، بر خودتان سلام کنید که این تحیت و سلام برکتی نیکو از جانب خداست." به جای این که بگوید بعضی بر بعضی سلام کنید، فرموده است: بر خودتان سلام کنید. یعنی آن اشخاص که در خانه هستند به منزله خود شمایند. پدر، مادر، همسر، فرزند، برادر، خواهر، یکی از خویشاوندان و یا هر عضوی از اعضای خانواده از خود شماست و بیگانه نیست.