صفحه ۳۳۹

همراهی نمود و حال آنها را مراعات کرد و از تعارفهای بی جا پرهیز نمود و از حالت ساختگی اجتناب کرد. نباید چشم در غذا و لقمه دیگران دوخت.

همان گونه که ملاحظه می‎کنید تنها درباره غذا خوردن، این همه آداب و مستحبات و مکروهات وارد شده است؛ رفتارهای دیگر فردی نیز به همین صورت دارای آداب است و انسان مؤمن شایسته است تلاش نماید رفتار شخصی خود را با این آداب اخلاقی تنظیم نماید.

اخلاص

اخلاص پاک کردن نیت و عمل از هر گونه شائبه غیر توحیدی است. اخلاص سری از اسرار الهی است که به بندگان محبوب خدا عطا می‎شود. این حالت اگرچه باید در همه امور اعم از فردی و اجتماعی باشد، اما از آنجایی که تنها در درون انسان جا دارد، حالتی کاملا فردی دارد.

اخلاص از چنان جایگاهی در میان تعالیم دینی برخوردار است که اثربخشی آنها و گاهی صحت اعمال عبادی به آن بستگی دارند. و دارای چنان اثری است که اگر بنده ای چهل شبانه روز خود را برای خدا خالص کند، چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری می‎شوند.کلینی، کافی، ج 2، ص 16، حدیث 6. همچنین باعث می‎شود که حتی ابلیس نیز توان گمراهی انسان را نداشته باشد.سوره حجر (15)، آیه 40.

راه نجات به فرموده امیرمؤمنان (ع) در اخلاص است.حر عاملی، وسائل الشیعة، باب 8، مقدمة العبادات، ج 1، ص 59، حدیث 2. قبولی اعمال در پیشگاه خداوند، حتی اعمال خوب و پسندیده، مشروط به خالص بودن نیت انجام دهنده آن است. از امام صادق (ع) روایت است که خداوند فرمود: "انا خیر شریک ؛ من اشرک معی غیری فی عمله لم اقبله الا ما کان لی خالصا"همان، ص 61، حدیث 9. "من بهترین شریکم؛

ناوبری کتاب