صفحه ۳۳

دین چیست ؟

"دین" کلمه ای عربی است و به معنای جزا، آیین (قانون)، عادت، عبادت و طاعت آمده؛فیروزآبادی، القاموس المحیط، ج 4، ص 225. و در قرآن کریم هم در همین معانی به کار رفته است: (مالک یوم الدین )سوره فاتحه (1)، آیه 4. "(خداوند) مالک روز جزاست." (ما کان لیأخذ أخاه فی دین الملک )سوره یوسف (12)، آیه 76. "او نمی توانست بر اساس آیین پادشاه برادرش را بازداشت کند". (ألا لله الدین الخالص )سوره زمر (39)، آیه 3. "آگاه باشید اطاعت محض برای خداست."

دین در اصطلاح، به برخی امور مقدس گفته می‎شود که ارتباط تنگاتنگی با ذات انسان دارد، و خواست معنوی انسان را پاسخ می‎دهد و او را سیراب می‎کند. به نظر ما، چنین چیزی در صورتی حق است که از جانب خداوند نازل شده باشد؛ تنها در این صورت است که حقیقتا می‎توان نام دین بر آن گذاشت. در قرآن کریم به صراحت آمده است: (و من یبتغ غیر الاسلا م دینا فلن یقبل منه )سوره آل عمران (3)، آیه 85. "و هر کس غیر از اسلام دینی جوید از او پذیرفته نشود."یادآوری می‎شود این که چه دینی نزد خداوند پذیرفته است مقوله ای متفاوت از پاداش دادن به عمل صالح است. همان گونه که در آیات دیگر قرآن ملاحظه می‎شود پیروان سایر ادیان نیز اگر ایمان به خدا داشته و عمل صالح انجام دهند مأجور خواهند بود.

کلمه دین گاهی در برابر شریعت استعمال می‎شود و مراد اصول دین است؛ و شریعت بخش های اخلاقی و فقهی را در بر می‎گیرد.

ناوبری کتاب