آیت‌الله منتظری

روزه عمل عبادی دیگری است که بر مکلفان واجب است یک ماه از سال را از اموری معین خودداری نمایند. شخصی که آزاد بوده تا بخورد و بیاشامد و یا اعمال مجاز را انجام دهد، باید در ایام روزه داری به اختیار خود از ارتکاب آنها خودداری نماید. آن هم در وقت معینی خودداری را شروع و در زمان معینی آن را به اتمام برساند. این عمل اثر تربیتی و اخلاقی عمیقی روی انسان می‎گذارد. هم اثر فردی دارد و هم اثر اجتماعی. حس نوع دوستی و هم نوایی با دیگران را در انسان احیا می‎کند. روزه انسان را به فکر فقرا و بینوایان می‎اندازد.

6 - تقوا به مثابه رکن اخلاق

قرآن کریم راه فلاح و رستگاری را در تهذیب نفس و پالایش آن از آلودگی ها می‎داند: (قد أفلح من تزکی).سوره اعلی (87)، آیه 14) ؛ "رستگار است کسی که پاک باشد." و عاقبت بی توجهی به تهذیب نفس و آلوده کردن آن را مایه بدبختی و خسران دانسته است: (و قد خاب من دساها).سوره شمس (91)، آیه 10) . آلودگی به رذایل اخلاقی چنان تأثیر منفی در انسان دارد که مانع معرفت و ایمان می‎شود. خداوند درباره تکذیب کنندگان قرآن می‎فرماید: (کلا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون )سوره مطففین (83)، آیه 14) . "چنین نیست که آنان گمان کرده اند، بلکه آنچه انجام می‎داده اند بر دلهای آنها زنگار بسته است."

پیامبران الهی پیش و بیش از هر چیزی به موضوع تهذیب روح و اخلاق پرداخته اند. در سوره اعراف پس از بیان سرگذشت انبیا و امت های آنان می‎فرماید: اگر مردم آبادیها، ایمان و تقوا پیشه می‎کردند، ما به طور حتم درهای برکات خود را از آسمان و زمین بر آنان می‎گشودیم؛ ولی آنان به تکذیب انبیا پرداختند و در نتیجه ما آنان را به سبب بد کرداری گرفتار عذاب کردیم.سوره اعراف (7)، آیه 96. از سفارشهای خداوند به تقوا،