در پی داشته باشد، و امری خلاف ارزش اخلاقی است که به طور طبیعی تقبیح دیگران را به دنبال داشته باشد.
خاستگاه رفتارهای انسان یکسان نیست. برخی از آنها صرفا برخاسته از تحریک حسی و بدون اراده و آگاهی است؛ مانند فریاد کشیدن هنگام مواجهه ناگهانی با خطر و بسته شدن خود به خود چشم در برخورد با شئ خارجی. دسته دیگری از رفتارهای انسان ناشی از غریزه است، و کشش و میل باطنی به وجود آورنده آنهاست. مانند آب و غذا خوردن به وقت تشنگی و گرسنگی، و دفاع از خود هنگام احساس خطر. نوع دیگری از رفتارهای انسان برخاسته از فطرت است؛ مانند زیبایی خواهی و حقیقت طلبی. این گرایش ها و رفتارهای برخاسته از آنها مختص به انسان است. آنچه از تمدن و فرهنگ در جوامع بشری مشاهده میشود، برآمده از همین خصلت هاست. بخشی از رفتارهای انسان که به نام اخلاقیات شناخته شده اند به فطریات منتهی میشوند؛ رفتارهایی را که نفس در جهت کمال خود بداند و آنها را زیبا و مورد پسند تشخیص بدهد، انجام آنها را لازم میبیند (بایدها)؛ و رفتارهایی که برخلاف کمال نفس و مورد نفرت او باشد، ترک آنها را لازم میشمارد (نبایدها). به عبارت دیگر انسان با عقل عملی خود اموری را خوب و زیبا و اموری را بد و قبیح میشمارد. آن دسته از اعمال را که با کمال نفس هم سو باشد، خوب دانسته و به انجام آنها فرمان میدهد، و دسته دیگری را که برخلاف کمال نفس باشد، بد و به ترک آنها الزام میکند. حکم به خوب و بد بودن وحکم به لزوم و عدم لزوم، اگر چه اعتباری است ولی ریشه در واقعیت دارد. یعنی خاستگاه آنها فطرت و ملکات درونی انسان است.
نظام اخلاقی اسلام و مزایای آن
بخش قابل توجهی از تعالیم دین اسلام را توصیه های اخلاقی تشکیل میدهد. این دسته از تعالیم، نظام اخلاقی را ساخته اند؛ با مزایای زیر: