انسانها را تشویق به انجام وظیفه میکند؛ تکالیفی که از بندگان خواسته شده و گاه دشوار است و ادای همه آنها سخت میباشد، به خصوص با توجه به این که دنیا دار وسوسه و لغزش است. چنین افرادی را خداوند با شفاعت بنده ای از برگزیدگانش، از عذاب نجات میدهد و یا به رتبه او میافزاید.
صراط
در قیامت پلی وجود دارد به نام "صراط" که باریک تر از مو و برنده تر از شمشیر است. "الصراط ادق من الشعر و احد من السیف".کلینی، کافی، ج 8، ص 312، حدیث 486؛ مفید، تصحیح الاعتقاد، مصنفات مفید، ج 5، ص 109) . همه مردم پس از تجدید حیات در قیامت، باید از چنین پلی عبور کنند تا به بهشت برین برسند. هر کسی به اندازه اتصالش به حقایق عالم، توان دارد با نور خود از آن عبور نماید.سوره حدید (57)، آیه 12) . مؤمنان دارای عمل صالح، تقوا پیشگان، صالحان و اولیای الهی به راحتی از آن عبور میکنند؛ و مشرکان و فاسقان توان گذر از آن را نخواهند داشت و سقوط خواهند کرد.سوره مؤمنون (23)، آیه 74. برخی همانند اسب تیز رو از آن به راحتی میگذرند و برخی لنگان لنگان کلینی، کافی، ج 8، ص 312، حدیث 486. و کسانی هم از آن میافتند.
در وضعیت وانفسای قیامت، ضعف بر اندام چیره میشود. چشم از دیدن باز میماند و قلب به تپش میافتد. اضطراب سراسر وجود انسان را فرا میگیرد. وقتی چنین حالتی برای کسی پیش بیاید، راه رفتن در زمین صاف هم برایش دشوار میگردد تا چه رسد به عبور از گذرگاهی باریک و خطرناک . راه عبور با موفقیت از این گذرگاه، اتصال به عالم حق است. انسان با چنین اتصالی، نور راه و استواری در قدم به دست میآورد. قلبش آرام میگیرد و برایش توازن و اعتدال حاصل میشود. البته این همه با ذخیره های دنیایی امکان پذیر است.