آیت‌الله منتظری

امت من است به جز گناه شرک و ظلم."صدوق، الخصال، باب السبعة، ص 355، حدیث 36. مسلمانان بر این امر اتفاق نظر دارند که رسول خدا از مقام شفاعت برخوردار است. مقامی که خداوند به او داده و آن حضرت را خشنود کرده است:طبرسی، مجمع البیان، ج 5، ص 505؛ آلوسی، روح المعانی، ج 28، ص 160) . (و لسوف یعطیک ربک فترضی).سوره ضحی (93)، آیه 5. و آن مقام را حاصل شب زنده داری و تهجد پیامبر دانسته است.سوره اسراء (17)، آیه 79.

خداوند به کسانی از برگزیدگان و بندگان خوب خود اذن شفاعت داده است. (و لا یشفعون الا لمن ارتضی)سوره انبیاء (21)، آیه 28. "و آنها شفاعت نمی کنند جز برای کسی که خدا رضایت دهد. مراد از مأذون و مرضی خدا، پیامبران، اوصیا، فرشتگان و برخی از مؤمنانند.صدوق، الاعتقادات، باب 21، ص 44 و 45.

شفاعت کاری خارج از ضابطه نیست. شفاعت نوعی لطف و کرم از جانب خداوند به بندگانی است که اعتقاد و عملشان درست بوده و به رغم این که انسان خوبی بوده اند احیانا در جایی لغزیده اند، گناهی مرتکب شده اند و موفق به توبه نگردیده اند. کسانی که پس از گناه موفق به توبه بشوند نیازی به شفاعت نخواهند داشت. در حدیث آمده است: "لاشفیع انجح من التوبة"صدوق، الامالی، مجلس 52، ص 399، حدیث 9. "شفیعی مؤثرتر از توبه نیست." اهل توحید بودن و در صراط مستقیم الهی قرار داشتن، شرط لازم شفاعت است. شفاعت جبران کاستی و نقص است. شفاعت در واقع از ارتباط وثیق شفاعت کننده و شفاعت شونده حکایت دارد. چنین نیست که هر کس مجاز باشد هر کار خلافی را که مایل بود انجام بدهد و با شفاعت از هوسرانی های او چشم پوشی شود. بنابراین شفاعت نه به کسی اجازه گناه می‎دهد و نه با چنان شرایط کسی را جرأت به گناه می‎دهد. شفاعت روح امید را در دلها زنده نگه می‎دارد و