صفحه ۲۸۶

شمال" و یا شقاوتمندان که در عذاب خواهند بود.سوره واقعه (56)، آیات 7 - 48. مردم بر اساس رهبر و راهشان گروه بندی می‎شوند و به نام پیشوایشان صدا زده می‎شوند. (یوم ندعوا کل أناس بامامهم...).سوره اسراء (17)، آیه 71. و این نیست مگر برای این که پذیرفتن رهبری کسی و یا قرار گرفتن در زیر پرچم یک فرد و یا یک گروه باعث می‎شود انسان به تدریج با او خو بگیرد و دین و ایده او را بپذیرد تا جایی که وقتی نام رهبر و یا گروه او برده می‎شود از فرط عادت به او و احساس بسیار نزدیکی که با او دارد جواب می‎دهد. و سخن آخر این که خداوند چنین روزی را برای حسابرسی بندگان قرار داده است تا نسبت به ستم رفتگان و مظلومان و کسانی که حقشان پایمال شده است اعاده حق شود.

ارائه چنین تصویری ترسناک و عبوس از قیامت، برای هشدار به انسانهاست که خود را برای چنین روزی آماده نمایند. چنین هشدارهایی نه صرفا برای قدرت نمایی خدا و ایجاد رعب و وحشت در دل بندگان، که برای بیدارباش آنان و اعلام زنگ خطر است. طبیعت انسانها چنین است که معمولا از خطر بیشتر هراس دارند و از آن بیشتر تأثیر می‎پذیرند.

مشقت و رنج و دشواریهای قیامت برای کسانی خواهد بود که ظرفیت و استعداد لازم را برای خود کسب نکرده باشند و دلشان در گرو خدا نباشد. هراسناکی قیامت برای انسانها، همانند رخدادهای کوچک برای کودکان است که افراد بزرگسال از آنها هراسی ندارند و یا آن را اصلا قابل ترس نمی دانند. کسانی که در دنیا برای خود ذخیره اندوختند و با خدای خود معامله کردند و همواره خدا را ناظر بر همه رفتارها و کردارها دانستند، مقصدی درست را برای خود انتخاب می‎نمایند و در نتیجه ایمان به او و ذخیره های اندوخته خود از حوادث هولناک واهمه به خود راه نخواهند داد. از سوی دیگر خبر دارند آن روز برایشان سخت نخواهد بود، قلبی آرام خواهند داشت و به آسانی وارد عرصه قیامت خواهند شد.

ناوبری کتاب