آیت‌الله منتظری

برزخ

در میان دو عالم دنیا و آخرت، عالم دیگری وجود دارد که از آن به "برزخ" تعبیر می‎شود. برزخ در لغت به معنای مانع و حائل و حد میان دو چیز است.راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص 118) . علت نام گذاری آن به برزخ به خاطر واقع شدن آن میان دنیا و قیامت می‎باشد. انسان وقتی از دنیا می‎رود، روح او به عالم برزخ منتقل می‎شود. در قرآن کریم آمده است: (حتی اذا جاء أحدهم الموت قال رب ارجعون ‏ لعلی أعمل صالحا فیما ترکت کلا انها کلمة هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون )سوره مؤمنون (23)، آیات 99 و 100) . "وقتی مرگ یکی از آنها فرا می‎رسد درخواست می‎کند: خداوندا! مرا برگردان تا شاید به تدارک گذشته عمل صالحی انجام دهم. [جواب داده می‎شود:] هرگز! این کلمه ای است که او بر زبان جاری می‎کند و از پشت سر آنها برزخی است تا روزی که برانگیخته می‎شوند."

در روایات آمده است که روح پس از جدا شدن از بدن، در عالم برزخ در بدنهای مثالی شبیه بدنهای دنیایی قرار می‎گیرد.کلینی، کافی، ج 3، ص 244 و 245، حدیث 1) و 6 و 7. برزخ که از آن به عالم قبر هم تعبیر شده، عالمی است که مؤمنان از نوعی حیات برخوردارند و از احوال دنیا بی خبر نیستند و چه بسا از خوشی های خانواده خود آگاه شوند و از ناراحتی هایشان غمگین گردند.کلینی، کافی، باب أن المیت یزور أهله، ج 3، ص 230.

از آیات و روایات و سفارشهای مؤکد به زیارت اهل قبور استفاده می‎شود که انسان، پس از مرگ نوعی حیات دارد. عبدالله بن سلیمان می‎گوید: از امام باقر(ع) در باره زیارت اهل قبور پرسیدم، فرمود: "وقتی که روز جمعه می‎شود قبور را زیارت کن. هر کس از شما اگر در قبر در سختی باشد، از صبح جمعه تا غروب آن در گشایش قرار می‎گیرد. آنان می‎دانند که چه کسی هر روز به دیدارشان می‎رود. عرض