صفحه ۲۷۳

در قرآن کریم به صراحت از این که آخرت عالمی بهتر از دنیاست یاد گردیده، و این حقیقت از تورات و صحف ابراهیم (ع) هم نقل شده است.سوره اعلی (87)، آیات 17) - 19) . حیات آخرت ابدی است و حاکمیت و ولایت در آن از آن خداوند است و تنها اوست که فرمانروایی می‎کند. برای احدی - بدون اجازه خداوند - امکان ریاست و امر و نهی نیست. وجود عالم آخرت علاوه بر این که خواست زندگی جاوید از سوی انسانها را برآورده می‎کند، در دنیا نیز این تأثیر تعیین کننده را دارد که انسان را از درون کنترل می‎کند و او را از فساد و تبهکاری باز می‎دارد و امید زندگی و حیات را در انسان زنده نگه می‎دارد. نبود آن انسان را بی انگیزه می‎کند و او را به سمت پوچی سوق می‎دهد. نیکوکاران با امید به آن تشویق خواهند شد، و ستم دیدگان به این که روزی حقوقشان احقاق شود امیدوار خواهند بود. و ظالمان و مجرمان از ترس آن هراسناک و نگران. نبود آن و حتی احساس این که چنین عالمی وجود ندارد، دست قدرتمندان و زورگویان را برای چپاول و زورگویی و اجحاف باز خواهد گذاشت و آنان را به طمع خواهد انداخت تا بیشتر ستم کنند. از طرف دیگر ضعیفان و مظلومان و ستم دیدگان را نا امید و بی انگیزه خواهد کرد. جهانی پر از ستم، زورگویی، حق کشی و خالی از معنویت، حاصل چنین احساسی است.

اجل انسان

انسانها همچون سایر موجودات مادی عالم، در دنیا مدت تعیین شده ای دارند که از آن به "اجل" تعبیر می‎شود. وقتی اجل هر موجودی فرا برسد، هیچ امان و مهلتی به وی نمی دهد و او را در کام مرگ می‎کشد.

انسانها دو نوع اجل دارند: اجل مسمی و اجل معلق. (هو الذی خلقکم من طین ثم قضی أجلا و أجل مسمی عنده ثم أنتم تمترون )سوره انعام (6)، آیه 2. "او کسی است که شما را از گل

ناوبری کتاب