صفحه ۲۷۲

است."(الهکم اله واحد فالذین لایؤمنون بالاخرة قلوبهم منکرة و هم مستکبرون )سوره نحل (16)، آیه 22. "معبود شما معبودی است یگانه؛ پس آنان که به آخرت ایمان نمی آورند دلهایشان انکارکننده [ی حق ] است و مستکبرند." در قرآن کریم در آیات بسیاری ایمان به آخرت را قرین ایمان به خدا آورده است: (لیس البر أن تولوا وجوهکم قبل المشرق و المغرب و لکن البر من آمن بالله و الیوم الاخر...)سوره بقره (2)، آیه 177) . "نیکوکاری آن نیست که روی خود را به سوی مشرق و یا مغرب بگردانید، بلکه نیکی آن است که کسی به خدا و روز واپسین و... ایمان آورد."

گویا وجود عالمی دیگر به جز آنچه اکنون در آن زندگی می‎کنیم، از خواست های فطری انسانهاست. برای انسان پذیرفته نیست که سالیانی محدود در دنیا زندگی کند و سپس نابود گردد و طومار زندگی اش برای همیشه در هم بپیچد. برای انسانها همواره این سؤال مطرح بوده و هست که سرانجامشان چه خواهد شد، و این سؤال گویای این حقیقت است که حیات باید ادامه داشته باشد؛ و اگر نه، آفرینش عالم لغو تلقی می‎شود.

نسبت دنیا به عالم آخرت، نسبت کشتزار به منزل است. "الدنیا مزرعة الاخرة".ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج 1، ص 183؛ ابن ابی جمهور، عوالی اللئالی، ج 1، ص 267، حدیث 66. دنیا کشتزاری است که در آن می‎کاریم و در منزلگاه اصلی که همانا آخرت است برداشت می‎کنیم. دنیا فرصتی است که برای انسان فراهم شده تا برای راه طولانی ای که در پیش دارد زاد و توشه به دست آورد. می‎توان گفت: دنیا مقطعی از حیات طولانی انسان است و جزء ضروری حیات، تا با آن هر کسی بر اساس استعداد و توانایی اش ذخیره بیندوزد، تا آن ذخیره همانند بالی برای پرواز در سفر آخرت شود.

متقابلا آخرت در برابر دنیا از چنان حقیقتی برخوردار است که خداوند دنیا را بازیچه شمرده است.سوره انعام (6)، آیه 32؛ سوره عنکبوت (29)، آیه 64. و چه شایسته است که انسان آن خانه ابدی را به بازیچه و لهو نفروشد و اگر نه بی پناه خواهد شد.سوره بقره (2)، آیه 86.

ناوبری کتاب