آیت‌الله منتظری

پیش گفتار:

انسان ترکیبی از روح و جسم است. خداوند با حکمت و تدبیری ویژه او را برای هدفی با اهمیت آفریده است. هدف از زندگی به ثمر رسیدن شخصیت انسان در گذرگاه ابدیت و قرار گرفتن او در جاذبه کمال والای ربوبی است. حال اگر انسان بخواهد به این هدف یعنی رشد معنوی خویش نایل آید و در مسیر تکامل قرار گرفته، نیازهای روحی او در کنار نیازهای جسمی اش تأمین شود نیازمند راهنمایی و ارشاد است، و دین ایفاگر چنین نقشی است. دین به انسان برنامه هایی را عرضه می‎دارد تا نیازهایش را تأمین نماید، نیازهایی که بدون آنها نیل به کمال معنوی و الهی ناممکن است. دین انسان را با حقایقی آشنا می‎سازد که در حیات معنوی خود نیازمند آنهاست؛ چیزهایی که بعضا نه با عقل قابل درک و نه با حدس و گمان آموختنی است. برخی از رهنمودهای دین ماوراء تجربه و یا درک عقلانی است، همچون عالم آخرت و عالم غیب؛ هر چند اصل لزوم پاداش و کیفر برای اعمال، اصلی عقلی به شمار می‎آید.

نکته دیگر در جایگاه دین، تأثیر ویژه دین در پذیرش و انجام کارهایی است که عقل، انسان را به آنها راهنمایی می‎کند. نقش دین در قطعیت بخشیدن و