"مهدی همانند یوسف است. چگونه یوسف در میان برادرانش بود ولی او را نمی شناختند، مهدی نیز در میان مردم است ولی او را نمی شناسند. همان گونه که خداوند در وقت مناسب، اجازه داد برادران یوسف او را بشناسند آنجا که اظهار داشت: (هل علمتم ما فعلتم بیوسف )سوره یوسف (12)، آیه 89. در وقت مناسب هم اجازه خواهد داد مردم امام زمانشان را بشناسند."صدوق، اکمال الدین، باب 5، ص 144) و 145، حدیث 11) .
غایب شدن امام و پیشوای هر امتی امری غیر طبیعی و باور کردن آن برای عموم مشکل است. درباره غیبت حضرت مهدی (عج)، پیامبر(ص) و ائمه (ع) با طرح این موضوع به تدریج زمینه پذیرش آن را آماده میکردند. این تلاش در عصر امام هادی (ع) و امام عسکری (ع) به خاطر نزدیک شدن به عصر غیبت محسوستر بود. در عصر امام حسن عسکری (ع) ارتباط مستقیم شیعیان با آن حضرت کمتر بود و مسائل را بیشتر از طریق نمایندگان خویش بیان میفرمود. آن حضرت ضمن زمینه سازی و آماده کردن شیعیان برای دوران غیبت، فرزندش مهدی (عج) را به برخی از شیعیان نشان میداد تا آنان مطمئن شوند حجت خدا در زمین وجود دارد و به وسیله آنان به اطلاع سایر شیعیان برسد. یک بار امام حسن عسکری (ع) در مجلسی که محمد بن عثمان بن سعید - دومین نایب خاص امام زمان (عج) - به همراه چهل نفر از شیعیان حاضر بودند فرمود: میخواهید بگویم برای چه به اینجا آمده اید؟ عرض کردند آری ! فرمود: برای این به اینجا آمده اید که از امام پس از من بپرسید. گفتند: آری ! در این هنگام پسری نورانی همچون پاره ماه که شبیه ترین مردم به امام حسن عسکری (ع) بود وارد مجلس شد. حضرت با اشاره به او فرمود: "هذا امامکم من بعدی و خلیفتی علیکم... ألا و انکم لا ترونه بعد یومکم هذا" "این امام شما
.jpg)
